Iqaluit – Wikipedia, wolna encyklopedia

Iqaluit
ᐃᖃᓗᐃᑦ
Państwo	Kanada
Terytorium	Nunavut
Burmistrz	Madeleine Redfern
Powierzchnia	52,34 km²
Populacja (2016); • liczba ludności; • gęstość	; 7740; 148 os./km²
Nr kierunkowy	867
Kod pocztowy	X0A 0H0, X0A 1H0
	Położenie na mapie Nunavut Iqaluit
	Położenie na mapie Kanady Iqaluit
	63°45′N 68°31′W/63,750000 -68,516667
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Informacje w Wikipodróżach
	Strona internetowa

Iqaluit (inuktitut ᐃᖃᓗᐃᑦ, co znaczy „miejsce, gdzie jest wiele ryb”, dawniej – Frobisher Bay) – stolica i jedyne miasto terytorium Nunavut w Kanadzie. Leży na południowym wybrzeżu Ziemi Bafina, na końcu Zatoki Frobishera. Ma 7740 mieszkańców (dane ze spisu powszechnego w 2016), z czego 59,1% stanowią Inuici.

Geografia

Klimat

Miasto ma typowo arktyczny klimat. Średnia miesięczna temperatura utrzymuje się poniżej zera przez osiem miesięcy w roku. Jest to jedyna w Kanadzie stolica terytorialna niedostępna z reszty kraju za pomocą szosy. Można dostać się tam samolotem, lub, jeżeli zatoka nie jest oblodzona, statkiem. Ulice w mieście nie mają nazw, a każdy budynek posiada unikatowy numer^[1].

Ze względu na stosunkowo duże lotnisko i zimny klimat, testuje się tu, jak zachowują się w zimnych warunkach samoloty. Lądował tu m.in. superjumbo Airbus A380.

Historia

Stałe osadnictwo rozpoczęło się tutaj w 1942 r., gdy Amerykanie założyli bazę lotnictwa. Nazwali ją od zatoki, nad którą leży miasto (zatoka, z kolei, nazwana jest na cześć żeglarza Martina Frobishera). Po II wojnie światowej zlokalizowana była tu baza ochrony przeciwrakietowej (Distant Early Warning) Dowództwa Północnoamerykańskiej Obrony Powietrznej. Angielska nazwa „Frobisher Bay” została oficjalnie zmieniona na inuicką „Iqaluit” 1 stycznia 1987, lecz należy zauważyć, że Inuici zawsze używali tej drugiej. W grudniu 1995, Iqaluit zostało wybrane przyszłą stolicą Nunavut w referendum. 19 kwietnia 2001 Iqaluit oficjalnie otrzymało prawa miejskie.

Demografia

Liczba mieszkańców Iqaluitu wynosi 7740. Język angielski jest językiem ojczystym dla 45,4%, tak samo 45,4% mieszkańców zadeklarowało jako język ojczysty Inuktitut, natomiast francuski 4,8% mieszkańców (2016)^[2].