Irena Garztecka-Jarzębska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Irena Garztecka-Jarzębska
Data i miejsce urodzenia

31 maja 1913
Kijów

Pochodzenie

polskie

Data i miejsce śmierci

14 listopada 1963
Skarżysko-Kamienna

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna,

Zawód

kompozytorka, pianistka, pedagog

Grób Ireny Garzteckiej na cmentarzu Rakowickim w Krakowie

Irena Garztecka-Jarzębska (ur. 18 maja?/31 maja 1913 w Kijowie, zm. 14 listopada 1963 w Skarżysku-Kamiennej) – polska kompozytorka, pianistka i pedagog.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studia w zakresie gry fortepianowej odbyła w Państwowym Konserwatorium Muzycznym w Warszawie w klasie Marceliny Kimontt-Jacynowej (dyplom 1941). Studia kompozytorskie rozpoczęła podczas okupacji w 1942 roku u Kazimierza Sikorskiego i kontynuowała je w latach 1947–1951 w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi, również u K. Sikorskiego. Ponadto, w latach 1940–1944, kształciła się w śpiewie u Ady Sari.

W latach 1945–1947 pracowała, wraz z mężem – skrzypkiem Stanisławem Jarzębskim, w Instytucie Muzycznym w Częstochowie (obecnie Zespół Szkół Muzycznych im. M.J. Żebrowskiego), gdzie prowadziła klasę fortepianu i przedmioty teoretyczne. Od 1949 roku pracowała w Krakowie, początkowo w Polskim Wydawnictwie Muzycznym, później zaś jako redaktor muzyczny w Orkiestrze i Chórze Polskiego Radia. Autorka wielu prac o charakterze pedagogicznym. Zginęła w wypadku samochodowym w Skarżysku-Kamiennej.

Garztecka związana była silnie z nurtem twórczości dla dzieci i młodzieży. Jej kompozycje z lat 50. utrzymane są w prostym, przejrzystym stylu, z wyraźnymi rysami klasycyzującymi i częstym odwoływaniem się do folkloru; wśród kompozycji instrumentalnych przeważają utwory o charakterze pedagogicznym. Nowsze tendencje w twórczości Garzteckiej dochodzą do głosu na początku lat 60. (niedokończony utwór na orkiestrę Grafika 1963[1].

Kompozycje

[edytuj | edytuj kod]
Afisz promujący wieczór pieśni starofrancuskich śpiewanych przez Marię Modrakowską, przy fortepianie Irena Garztecka-Jarzębska

Orkiestrowe

[edytuj | edytuj kod]
  • Concertino na skrzypce i orkiestrę (1943)
  • SymfoniaCztery portrety” (1949)
  • Koncert fortepianowy (1952)
  • Concertino na fortepian i małą orkiestrę (1956)
  • Poemat symfoniczny (1956)
  • Uwertura symfoniczna (1958)
  • Koncert skrzypcowy (1960)
  • Grafika na wielką orkiestrę symfoniczną (1963)

Kameralne

[edytuj | edytuj kod]
  • Andante na skrzypce i fortepian (1940)
  • Burleska I na skrzypce i fortepian (1940)
  • Adagio na skrzypce i fortepian (1941)
  • Nokturn na skrzypce i fortepian (1941)
  • Burleska II na skrzypce i fortepian (1949)
  • Sonata kameralna na skrzypce i fortepian (1950)
  • Sonatina na skrzypce i fortepian (1951)
  • Mały skrzypek: 10 piosenek i tańców ludowych na skrzypce i fortepian (1952), wyd. PWM, Kraków 1954
  • Koncert kameralny na 8 skrzypiec i 2 wiolonczele (1954)
  • Suita kameralna na wiolonczelę i fortepian (1954)
  • Suita na wiolonczelę i fortepian (1954)
  • Trio na skrzypce, wiolonczelę i fortepian (1955)
  • Suita na skrzypce i fortepian (1956)
  • Suita preludiów na skrzypce i fortepian (1956)

Fortepianowe

[edytuj | edytuj kod]
  • Fantazja (1941)
  • Prelud (1942)
  • Rondo (1942)
  • Drobne utwory dla dzieci (1943), wyd. Czytelnik, Warszawa
  • Wariacje (1947)
  • 2 sonatiny (1950)
  • Suita fortepianowa (1952), wyd. PWM, Kraków 1955
  • Concertino na 2 fortepiany na 8 rąk (1953)
  • Wesołe miasteczko na 4 ręce (1953)
  • Utwory fortepianowe (1953)
  • Tańce polskie (1954), wyd. PWM, Kraków
  • Obrazki na szkle – suita na 2 fortepiany (1957)
  • 6 etiud fortepianowych (1958)

Wokalne i wokalno-instrumentalne

[edytuj | edytuj kod]
  • Wariacje na sopran koloraturowy i fortepian, sł. ludowe (1948)
  • Ptasie radio – kantata na głosy solowe, chór i orkiestrę symfoniczną, sł. Julian Tuwim (1951)
  • 10 piosenek dziecięcych, sł. M. Kann (1951)
  • Suita kameralna na sopran, kwartet smyczkowy i harfę, sł. ludowe (1951)
  • 6 pieśni na sopran i zespół kameralny, sł. Miron Białoszewski (1960)
  • Koncert na sopran i małą orkiestrę symfoniczną (1960)
  • Pieśni Julii – suita pieśni na mezzosopran i zespół kameralny, sł. Halina Poświatowska (1962)

Ponadto: pieśni masowe, piosenki dla dzieci, muzyka rozrywkowa.

Opracowania

[edytuj | edytuj kod]
  • Piosenki ludowe na głos i fortepian, wyd. PWM, Kraków
  • Utwory skrzypcowe sławnych kompozytorów, wyd. PWM, Kraków
  • W świecie opery, wyd. PWM, Kraków
  • Piosenki z różnych stron, wyd. PWM.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Encyklopedia muzyki, red. A. Chodkowski, PWN, wyd. II, Warszawa 2001, s. 298
  • Hanuszewska Mieczysława, Schaeffer Bogusław, Almanach polskich kompozytorów współczesnych, wyd. III, PWM, Kraków 1982, s. 57-58
  • Jarociński Stefan, Garztecka-Jarzębska Irena (hasło), w: Słownik muzyków polskich, tom I, PWM, Kraków 1964, s. 151-152
  • Schaeffer Bogusław, Almanach polskich kompozytorów współczesnych oraz rzut oka na ich twórczość, PWM, Kraków 1956, s. 20-21
  • Walaciński Adam, Garztecka Irena (hasło), w: Encyklopedia muzyczna PWM, część biograficzna, red. E. Dziębowska, tom III, PWM, Kraków 1987, s. 238

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Adam Walaciński: Garztecka Irena (hasło). W: Encyklopedia muzyczna PWM, cz.III. red. E. Dziębowska. T. III. Kraków: PWM, 1987, s. 238. ISBN 83-224-0344-5.