Irena Kotowicz-Borowy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2011-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Irena Kotowicz-Borowy (ur. 6 października 1952 w Warszawie, zm. 25 stycznia 2017^[1]) – polska socjolog wsi, etnograf, publicystka.

Absolwentka Liceum Ogólnokształcącego im. J. Słowackiego w Warszawie (1971), Wydziału Ekonomiczno-Rolnego Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie (1977) oraz Podyplomowych Studiów Etnografii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu (1985) i Studiów Muzealnych na Wydziale Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego (1988). W 2001 uzyskała stopień naukowy doktora nauk humanistycznych na podstawie rozprawy Pobożanie. Geneza, przemiany i obraz kulturowy wsi drobnoszlacheckich północnego Mazowsza (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Wydział Historyczny; promotor: prof. dr hab. Anna Szyfer).

Dziennikarka Trybuny Mazowieckiej w Ciechanowie (1977–1979), od 1977 kierownik Działu Etnograficznego Muzeum Okręgowego w Ciechanowie (dziś: Muzeum Szlachty Mazowieckiej). Pracowała również na Wydziale Ekonomiczno-Rolniczym SGGW (Katedra Ekonomiki Edukacji, Komunikowania i Doradztwa; Zakład Dziedzictwa Kulturowego i Turystyki).

Autorka szeregu publikacji, w tym książki Honor to nie tylko słowo. Studium tożsamości kulturowej drobnej szlachty północnego Mazowsza (2005) oraz wydawnictwa albumowego Zaścianek. Siedliska drobnoszlacheckie na pograniczach (2005).

W 1980 zainicjowała przeglądy przebierańców zapustnych, które odbywają się do dziś pod nazwą Mazowieckie Zapusty. Była prezesem Towarzystwa Miłośników Opinogóry i Oddziału Północno-Mazowieckiego Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego, działaczką Mazowieckiego Towarzystwa Kultury i PTTK. Odznaczona została Srebrnym Krzyżem Zasługi (2000).

Zmarła po krótkiej chorobie. Pochowana została na cmentarzu parafialnym w Opinogórze. W 2018 r. Oddział Północno-Mazowiecki PTL wydał pod red. Piotra Kaszubowskiego zeszyt nr 4 z serii Mazowieckie Zeszyty Naukowe pt. Irena Kotowicz-Borowy (1952-2017). In memoriam.

Od 2018 r. jury Mazowieckich Zapustów przyznaje nagrodę specjalną - statuetkę im. dr Ireny Kotowicz-Borowy zespołowi, którego program najlepiej odpowiada założeniom konkursu .

Wyróżniono w ten sposób kolejno:

• 2018 – Zespół z Bartnik, gm. Przasnysz.
• 2019 – "Dziady weselne" z Małego Łęcka, gm. Płośnica.
• 2020 – "Alebabki" z Bogatego, gm. Przasnysz.
• 2023 – "Alebabki" z Bogatego, gm. Przasnysz.
• 2024 – "Dziady weselne" z Małego Łęcka, gm. Płośnica.

• P. Kaszubowski, Irena Kotowicz-Borowy (1952-2017), [w:] Irena Kotowicz-Borowy (1952-2017). In memoriam. Mazowieckie Zeszyty Naukowe nr 4, Ciechanów 2018, s. 9–11.
• P. Kaszubowski, H. Klimaszewska, Bibliografia prac Ireny Kotowicz-Borowy, Tamże, s. 17–22.
• P. Kaszubowski, E. Miecznikowska, Irena Kotowicz-Borowy, [w:] Etnografowie i ludoznawcy polscy. Sylwetki, szkice biograficzne. Tom V, pod red. K. Ceklarz, A. Spiss i J. Święcha, Kraków 2019, s. 98–100.