Irena Makowska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Irena Makowska

Emilia, Skała

Data i miejsce urodzenia	25 kwietnia 1923 Pruszków
Data śmierci	28 sierpnia 2018
Przebieg służby
Lata służby	1942–1945
Siły zbrojne	Armia Krajowa
Stanowiska	łączniczka
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa powstanie warszawskie
Późniejsza praca	adwokat
Odznaczenia

Irena Maria Makowska (z domu Wiśniewska) ps. Emilia i Skała (ur. 25 kwietnia 1923 w Pruszkowie^[1][2], zm. 14 czerwca 2014^[3]) – polska działaczka podziemia niepodległościowego w czasie II wojny światowej, żołnierz Armii Krajowej (AK), uczestniczka powstania warszawskiego, adwokat.

Córka Józefa Wiśniewskiego i Marii Kaczmarskiej. W czasie powstania warszawskiego służyła w kompanii wartowniczej, a następnie była łączniczką I Obwodu "Radwan" (Śródmieście) Warszawskiego Okręgu AK. Po wojnie pracowała jako adwokat^[2]. W latach 1963–1976 była członkiem Zespołu Adwokackiego nr 20 w Warszawie, w latach 1976–1978 członkiem Zespołu Adwokackiego nr 29 w Warszawie, w latach 1978–1989 członkiem Zespołu Adwokackiego nr 1 w Piasecznie, a w latach 1989–2005 wykonywała zawód w indywidualnej kancelarii adwokackiej w Warszawie^[3].

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Warszawski Krzyż Powstańczy (1992)
• Krzyż Armii Krajowej (Londyn 1984)
• Medal za Warszawę 1939–1945 (1964)
• Medal Wojska (Londyn 1948)
• Krzyż Partyzancki (1959)
• Medal Zwycięstwa i Wolności 1945