Ireneusz Engler – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ireneusz Engler
Data i miejsce urodzenia

25 października 1949
Kartuzy

Zawód

reżyser

Lata aktywności

od 1978

Odznaczenia
Krzyż Wolności i Solidarności Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Ireneusz Stanisław Engler (ur. 25 października 1949 w Kartuzach) – polski reżyser seriali telewizyjnych oraz twórca filmów dokumentalnych.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Zenona i Wandy[1]. Absolwent Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Poznaniu. Pracę zawodową zaczynał w poznańskim oddziale Telewizji Polskiej.

W 1978 roku debiutował filmem dokumentalnym Jedyna o Krystynie Chojnowskiej-Listkiewicz, pierwszej kobiecie, która opłynęła świat. Autor m.in. Sierpnia (1980) jedynej relacji telewizyjnej ze Stoczni Gdańskiej i podpisania porozumień sierpniowych (dokument zrealizowany w Zespole Dokumentalistów i Reporterów „Fakt”) i filmu dokumentalnego Memento grudniowe (1981), opartego na relacjach protestujących w grudniu 1970 roku.

Wieloletni członek Stowarzyszenia Filmowców Polskich.

W 2005 roku został powołany przez Zarząd Telewizji Polskiej w skład Komisji Etyki TVP V kadencji[2]. Przed wyborami prezydenckimi w Polsce w 2015 roku został członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego[3].

Wybrana filmografia

[edytuj | edytuj kod]
  • 1992: Wspaniałe życie (spektakl telewizyjny)
  • 1993: Chwila sławy (spektakl telewizyjny)
  • 1993: Nieznajoma (spektakl telewizyjny)
  • 1993: Śliczna dziewczyna (tv)
  • 1994: Książę ciemności (spektakl telewizyjny)
  • 1994: Pułapka na samotnego mężczyznę (spektakl telewizyjny)
  • 1994: Spadkobiercy (spektakl telewizyjny)
  • 1994–1995: Radio Romans (serial tv)
  • 1996: Kociokwik (spektakl telewizyjny)
  • 1996: Notatki stanu wojennego (spektakl telewizyjny)
  • 19982008: Złotopolscy (serial tv)
  • 20042008: Kryminalni (serial tv)
  • 20092011: Pierwsza miłość (serial tv)

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
  • Nagroda „Brązowa Fregata” na VIII Festiwalu Filmów Morskich w Szczecinie za film dokumentalny Jedyna (1978)
  • Nagroda „Brązowy Lajkonik” na XXI Ogólnopolskim Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie za film dokumentalny Sierpień (1981)
  • Nagroda Specjalna „Srebrny Lajkonik” na XXVI Ogólnopolskim Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie za film dokumentalny Stadion czyli żywot Józefa (1986)
  • Grand Prix IX Festiwalu Filmów Społeczno-Politycznych w Łodzi za film dokumentalny Stadion czyli żywot Józefa (1986)
  • Wyróżnienie na XXX Międzynarodowym Festiwalu Filmów Dokumentalnych i Animowanych DOK Leipzig za film dokumentalny Złe zachowanie (1987)
  • II nagroda V Festiwalu „Młode Kino Polskie '87” w Gdańsku w kategorii krótkiego metrażu za film dokumentalny Złe zachowanie (1988)
  • Wyróżnienie za film dokumentalny Złe zachowanie, nagroda publiczności oraz Nagroda Teatru im. Stanisława Witkiewicza dla najlepszego filmu o teatrze na XV Przeglądzie Filmów o Sztuce w Zakopanem (1988)
  • Złoty Ekran - nagroda pisma „Ekran” za film dokumentalny Memento grudniowe (1990)
  • wyróżnienie na VI Festiwalu Filmowym Narodów Słowiańskich i Prawosławnych w Moskwie w kategorii filmów dokumentalnych i telewizyjnych (1997)
  • Nagroda Prezesa TVP za wybitne osiągnięcia w reportażu i dokumencie telewizyjnym (2013)[6]
  • Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury z okazji 40-lecia działalności Video Studio Gdańsk (2021)[7]

Źródło:[8][9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [online], katalog.bip.ipn.gov.pl [dostęp 2024-11-21].
  2. Nowa Komisja Etyki [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2024-11-22].
  3. Barbara Sowa: Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego, a kto z niego wypadł? Cała Lista. dziennik.pl, 2015-03-16. [dostęp 2015-03-21].
  4. M.P. z 2012 r. poz. 562 „za zasługi w działalności na rzecz niepodległości i suwerenności Polski oraz respektowania praw człowieka w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej”.
  5. Lista laureatów Medalu Zasłużony Kulturze Gloria Artis [online], Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego [dostęp 2024-11-21] (pol.).
  6. Laury dla wybitnych dokumentalistów TVP [online], saturier.pl [dostęp 2024-11-22] (pol.).
  7. Laureaci Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury [online], Gdańsk - oficjalny portal miasta [dostęp 2024-11-21].
  8. Ireneusz Engler w bazie filmpolski.pl
  9. Ireneusz Engler, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2024-11-21].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]