Ireneusz Pięta – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ireneusz Pięta (ur. 2 czerwca 1941 w Tomiczkach, zm. 21 maja 2023^[1] w Puszczykowie^[2]) – polski rolnik i polityk, poseł na Sejm X kadencji.

Syn Stanisława i Stanisławy^[2]. Absolwent kursów rachunkowości i księgowości (1965) oraz przysposobienia rolniczego (1968). Był m.in. konduktorem i magazynierem, od początku lat 70. do połowy lat 90. prowadził własne gospodarstwo rolne w Jeziorkach. W latach 1965–1979 był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Na początku lat 80. zaangażował się w działalność „Solidarności Wiejskiej” i następnie NSZZ Rolników Indywidualnych „Solidarność”^[3]. Współpracował m.in. z Honoriuszem Kowalczykiem, w stanie wojennym organizował pomoc dla represjonowanych. Był także członkiem rady nadzorczej spółdzielni mleczarskiej.

W 1989 uzyskał mandat posła na Sejm X kadencji z okręgu Poznań-Grunwald jako kandydat bezpartyjny z poparciem Komitetu Obywatelskiego. Pracował w Komisji Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, Komisji Nadzwyczajnej do zbadania sprawy importu alkoholi, a także w Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektów ustaw związanych ze stabilizacją gospodarczą oraz zmianami systemowymi. Należał do Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego, a w jego ramach do Koła Chrześcijańskich Demokratów. Nie ubiegał się o reelekcję, rezygnując z działalności politycznej. Od 1993 prowadził prywatną stację paliw^[3][4]. W 2004 przeszedł na emeryturę^[3]. Został pochowany w Tomicach^[1].

• Strona sejmowa posła X kadencji. [dostęp 2023-05-25].
• Profil na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 2023-05-25].
• Karolina Bittner: Ireneusz Pięta. Encyklopedia Solidarności. [dostęp 2023-05-25].