Irisbus Proxys – Wikipedia, wolna encyklopedia
Irisbus Proxys na targach Autotec 2008 w Brnie | |
Dane ogólne | |
Producent | |
---|---|
Premiera | |
Lata produkcji | od 2008 |
Miejsce produkcji | |
Dane techniczne | |
Typy nadwozia | Międzymiastowy (kombi) autobus klasy midi |
Układ drzwi | 1-1-0 |
Liczba drzwi | 2 |
Silniki | IVECO F4A EURO 4 |
Moc silników | 160 kW (217 KM) |
Skrzynia biegów | IVECO 2865B.6 (mechaniczna) |
Liczba przełożeń | 6 |
Długość | 7750 mm |
Szerokość | 2390 mm |
Wysokość | 3300 mm |
Masa całkowita | 10000 kg |
Wnętrze | |
Liczba miejsc ogółem | 28 |
Informacje dodatkowe | |
Klimatyzacja | Opcja |
Irisbus Proxys − autobus międzymiastowy kombi klasy midi produkowany od 2008 roku w zakładach Kapena w miejscowości Włynkówko koło Słupska na zlecenie firmy Irisbus.
Historia modelu
[edytuj | edytuj kod]Konstrukcję autobusu opracowała włoska firma Cacciamali. Zadebiutował w czerwcu 2008 roku podczas targów Autotec w Brnie. Produkcja w firmie Kapena ruszyła latem 2008 roku[2]. Autobus budowany jest w oparciu o podwozia ciężarówek Iveco Eurocargo produkowane w Brescii, a napędzany jest 6-cylindrowym silnikiem Iveco Tector 6 o pojemności 5880 cm³ i mocy maksymalnej 160 kW (217 KM) przy 2700 obr./min., spełniającym normę emisji spalin Euro 5. Silnik umieszczony jest przed przednią osią. Zawieszenie stosowane w modelu jest w pełni pneumatyczne, sterowane za pomocą układu ECAS[3].
Autobus powstaje w dwóch wersjach długości całkowitej: 7750 mm oraz 8450 mm. Pojemność luku bagażowego wynosi od 2,4 m³ w krótszym modelu do 3,7 m³ w dłuższym. Nadwozie jest wykonywane ze stali o podwyższonych właściwościach antykorozyjnych, albo ze stali nierdzewnej. Krótszy model może maksymalnie pomieścić 28 pasażerów na miejscach siedzących. Dłuższy, w zależności od aranżacji wnętrza, ma do 36 foteli wykonanych przez włoską firmę Gibicar. Może być wyposażony w klimatyzację firmy Webasto.
Autobus ten jest bliźniaczą konstrukcją w stosunku do modelu Proway, który jest dostosowany do przewozów międzymiastowych, a może również powstawać w wersji lokalnej. Oba te modele mają mocno podkreślony „uśmiech” oraz dużo łagodnych łuków, co jest ich znakiem rozpoznawczym.
Poprzednikiem był model Otoyol Eurobus Tector 31.17/35.17, sprzedawany w niektórych krajach pod nazwą Irisbus Proxy. Powstał on dla sieci Irisbus co najmniej od 2005 do 2008 roku, w wyniku współpracy firm Cacciamali oraz Otoyol i był produkowany w Turcji.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Proxys. Irisbus. [dostęp 2009-01-26].
- ↑ Aleksander Kierecki: TRANSEXPO 2008 – rekordowy rok Kapeny. InfoBus, 12 listopada 2008. [dostęp 2009-01-26].
- ↑ Aleksander Kierecki: AUTOTEC 2008 – Irisbus (3). InfoBus, 1 lipca 2008. [dostęp 2009-01-26].