French
DeutschIrisbus Proxys – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Irisbus Proxys na targach Autotec 2008 w Brnie | |
| Dane ogólne | |
| Producent | |
|---|---|
| Premiera | |
| Lata produkcji | |
| Miejsce produkcji | |
| Dane techniczne | |
| Typy nadwozia | Turystyczny klasy midi |
| Układ drzwi | 1-1-0 |
| Liczba drzwi | 2 |
| Silniki | IVECO F4A EURO 4 |
| Moc silników | 160 kW (217 KM) |
| Skrzynia biegów | IVECO 2865B.6 (mechaniczna) |
| Liczba przełożeń | 6 |
| Długość | 7750 mm |
| Szerokość | 2390 mm |
| Wysokość | 3300 mm |
| Masa całkowita | 10000 kg |
| Wnętrze | |
| Liczba miejsc ogółem | 28 |
| Informacje dodatkowe | |
| Klimatyzacja | Opcja |
Irisbus Proxys − autobus turystyczny klasy midi produkowany od 2008 roku w zakładach Kapena w miejscowości Włynkówko koło Słupska na zlecenie firmy Irisbus.
Historia modelu
[edytuj | edytuj kod]Konstrukcję autobusu opracowała włoska firma Cacciamali. Zadebiutował w czerwcu 2008 roku podczas targów Autotec w Brnie[2]. Produkcja w firmie Kapena ruszyła latem 2008 roku[3]. Autobus budowany jest w oparciu o podwozia ciężarówek Iveco Eurocargo produkowane w Brescii, a napędzany jest 6-cylindrowym silnikiem Iveco Tector 6 o pojemności 5880 cm³ i mocy maksymalnej 160 kW (217 KM) przy 2700 obr./min., spełniającym normę emisji spalin Euro 5. Silnik umieszczony jest przed przednią osią. Zawieszenie stosowane w modelu jest w pełni pneumatyczne, sterowane za pomocą układu ECAS[4].
Autobus powstaje w dwóch wersjach długości całkowitej: 7750 mm oraz 8450 mm. Pojemność luku bagażowego wynosi od 2,4 m³ w krótszym modelu do 3,7 m³ w dłuższym. Nadwozie jest wykonywane ze stali o podwyższonych właściwościach antykorozyjnych, albo ze stali nierdzewnej. Krótszy model może maksymalnie pomieścić 28 pasażerów na miejscach siedzących. Dłuższy, w zależności od aranżacji wnętrza, ma do 36 foteli wykonanych przez włoską firmę Gibicar. Proxys został wyposażony w duże okna boczne, odchylane fotele, klimatyzację, półki na bagaże nad siedzeniami ze zintegrowanym oświetleniem i wentylacją, tylne i boczne luki bagażowe o pojemności 4,1 metrów sześciennych, przednie i środkowe drzwi wejściowe[2].
Autobus ten jest bliźniaczą konstrukcją w stosunku do modelu Proway, który jest dostosowany do przewozów międzymiastowych, a może również powstawać w wersji lokalnej. Oba te modele mają mocno podkreślony „uśmiech” oraz dużo łagodnych łuków, co jest ich znakiem rozpoznawczym.
Poprzednikiem był model Otoyol Eurobus Tector 31.17/35.17, sprzedawany w niektórych krajach pod nazwą Irisbus Proxys. Powstał on dla sieci Irisbus co najmniej od 2005 do 2008 roku, w wyniku współpracy firm Cacciamali oraz Otoyol i był produkowany w Turcji[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Proxys. Irisbus. [dostęp 2009-01-26].
- ↑ a b Irisbus, The new Irisbus Proxys and Proway [online], web.archive.org, 27 maja 2008 [dostęp 2025-01-28] [zarchiwizowane z adresu 2009-07-30] (ang.).
- ↑ Aleksander Kierecki: TRANSEXPO 2008 – rekordowy rok Kapeny. InfoBus, 12 listopada 2008. [dostęp 2009-01-26].
- ↑ Aleksander Kierecki: AUTOTEC 2008 – Irisbus (3). InfoBus, 1 lipca 2008. [dostęp 2009-01-26].
- ↑ Erkan ÇELEBİ, Avrupa’da satılan her iki otobüsten biri Türk olacak [online], www.hurriyet.com.tr, 24 października 2005 [dostęp 2025-01-28] (tur.).
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]
