Iwan Łuczuk – Wikipedia, wolna encyklopedia
Iwan Łuczuk (ukr. Іван Лучук), (ur. 24 lutego 1965 we Lwowie) – ukraiński poeta, tłumacz, a także krytyk literacki. Wydawał także pod pseudonimami: Iwan Lohowersa, Iwan Senatowycz, Iwan Rizner, Iwan Bohoslowskyj.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn pisarzy Włodzimierza Łuczuka i Oksany Senatowicz (Володимира Лучука i Оксани Сенатович)[1]. W roku 1986 ukończył studia na wydziale filologii słowiańskiej na Uniwersytecie Lwowskim. Doktor nauk filolologicznych[1], pracownik lwowskiego wydziału Instytutu Literatury im. Tarasa Szewczenki, wykładowca języka staro-cerkiewno-słowiańskiego na Ukraińskim Uniwersytecie Katolickim we Lwowie. Mieszka i pracuje we Lwowie.
Członek grupy Łu-Ho-Sad, w której skład wchodzą również Nazar Honczar, ur. 1964 oraz Roman Sadłowśkyj, ur. 1964. Autor tomów wierszy: Rytm biegunów, Poetycka ariergarda (1996), Sonety (1996), Palindromy (1997), Trzydzieści trzy sonety (1998); powieści: Ulisseja (2000), oraz książek krytyczno-literackich.
Uważany jest za twórcę stylistycznych, językowych i konceptualnych prowokacji, dobrze przyjmowanych przez krytykę literacką. Jego utwory zostały przetłumaczone na 14 języków świata, głównie na język angielski, bułgarski, niemiecki, polski i słowacki.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Лучук Іван Володимирович — Енциклопедія Сучасної України [online], esu.com.ua [dostęp 2022-03-30] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wiersz Koniec świata – https://web.archive.org/web/20051001035301/http://www.biuroliterackie.pl/przystan/czytaj.php?site=100&co=txt_0596
- Włodzimierz Wilczyński, Leksykon kultury ukraińskiej, Wydawnictwo Universitas, Zielona Góra 2000, s. 98. ISBN 978-83-242-3480-6.
- http://www.piramidabook.com/?m=pub4&cont=authors&authors_action=browse&authors_page=4&authors_id=14
- http://www.proza.com.ua/enc/index.php?sym=%CB&p=1