Iwan Gobozow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Iwan Gobozow
Data i miejsce urodzenia

10 listopada 1938
Osetia, Związek Radziecki

Data śmierci

8 września 2021

doktor nauk filozoficznych
Specjalność: filozofia społeczna
Alma Mater

Moskiewski Uniwersytet Państwowy im. M.W. Łomonosowa

Nauczyciel akademicki
profesor
Katedra

filozofii społecznej i filozofii historii

Okres spraw.

od 1982

Odznaczenia
Zasłużony Profesor Uniwersytetu Moskiewskiego

Iwan Arszakowicz Gobozow (ros. Иван Аршакович Гобозов; ur. 10 listopada 1938 w Południowoosetyjskim Obwodzie Autonomicznym Związku Radzieckiego, zm. 8 września 2021[1]) – radziecki i rosyjski filozof pochodzenia osetyjskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się we wsi Elturze rejonu Cchinwali Osetii Południowej. W roku 1962 podjął studia na Wydziale Filozoficznym Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego im. M.W. Łomonosowa. W szkole uczył się niemieckiego, ale na uniwersytecie postanowił opanować język angielski. Jednak wskutek braku grupy języka angielskiego dla początkujących wybrał język francuski, który Gobozowowi od razu się spodobał swoją muzykalnością i żywością[2]. Gdy na trzecim roku studiów zaczęła się specjalizacja, nie mógł samodzielnie wybrać katedrę i zwrócił się o pomoc do prof. Wasilija Sokołowa, który w grupie Gobozowa prowadził seminaria z historii filozofii. Prof. Sokołow zapytał o znajomości języków obcych i po odpowiedzi Gobozowa, że włada językiem francuskim, doradził mu katedrę materializmu historycznego, gdzie pracował Chaczik Momdżan(inne języki), który wspaniale znał język francuski i uchodził za wybitnego specjalistę w zakresie filozofii francuskiej. Później pod kierunkiem Momdżana Gobozow napisał swoją pracę dyplomową i rozprawę kandydacką[2], którą obronił w 1970 roku. Za radą Momdżana Gobozow zaczął studiować prace Raymonda Arona i po obronie dysertacji odbył jednoroczny staż w Collège de France, gdzie wówczas wykładał Aron.

W 1980 roku uzyskał stopień doktora nauk filozoficznych na podstawie rozprawy, napisanej pod opieką Raymonda Arona o filozofii historii we Francji. W 1982 otrzymał tytuł profesora na Uniwersytecie Moskiewskim. W swoich badaniach naukowych Gobozow skupia się na zagadnieniach filozofii społecznej, filozofii historii oraz politologii. Według danych RICN(inne języki) jest jednym z najbardziej cytowanych naukowców w Rosji. Jego spuścizna obejmuje 33 publikacji książkowych i ponad 200 artykułów. Sporo miejsca w twórczości Gobozowa zajmują również tłumaczenia prac francuskich myślicieli[3], zwłaszcza Raymonda Arona. W 2011 Iwan Gobozow został uhonorowany tytułem „Zasłużony Profesor Uniwersytetu Moskiewskiego(inne języki)“.

Wypowiada się krytycznie wobec przeciwników Józefa Stalina, referat Nikity ChruszczowaO kulcie jednostki i jego następstwach” określa jako falszywy, uważa rozpad ZSRR za katastrofę geopolityczną, a w powstaniu węgierskim 1956 roku i w Praskiej Wiosnie widzi wynik „podłości Chruszczowa”, który swoją propagandą antystalinowską destabilizował sytuację i spowodował wrzenia w krajach bloku wschodniego[4]. Deklaruje się jako ateista w przeciwieństwie do swojej głęboko wierzącej matki[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Памяти И.А. Гобозова. Serwis internetowy Wydziału Filozofii Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego. [dostęp 2021-09-08]. (ros.).
  2. a b Гобозов И.А.. Франция и французская философия: мой жизненный и творческий путь. „Философские науки”. 62 (9), s. 142–157, 2019. DOI: 10.30727/0235-1188-2019-62-9-142-157. (ros.). 
  3. Гобозов, Иван Аршакович // Wielka Encyklopedia Biograficzna
  4. Гобозов И.А.. Сталин и строительство социализма в отдельной стране (Stalin a budowa socjalizmu w jednym kraju). „Политическое просвещение (Oświecenie polityczne)”. 2 (109), s. 85-97, 2019. Komunistyczna Partia Federacji Rosyjskiej. (ros.). 
  5. Prof. Iwan Gobozow. Просвещение и религия (Oświecenie a religia) w serwisie YouTube

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Гобозов, Иван Аршакович // Большая русская биографическая энциклопедия (электронное издание). — Версия 3.0. — М.: Бизнессофт, ИДДК, 2007. // Алексеев П. В. Философы России XIX—XX столетий. Биографии, идеи, труды. — 4-е изд., перераб. и доп. — М.: Академический проект, 2002. — 1152 с. ISBN 5-8291-0148-3

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]