Iwan z Rudomina – Wikipedia, wolna encyklopedia

Iwan z Rudomina lub Iwo z Radomina[1] herbu Pierzchała – rycerz księcia Władysława Opolczyka, marszałek ziemi dobrzyńskiej.

Karierę rozpoczął jako marszałek dworu Kazimierza IV[1].

W 1391 roku stawił opór wojskom polskim zajmującym ziemię dobrzyńską. Wraz z wiernymi sobie rycerzami zamknął się w zamku Bobrowniki. Zamek nie został zdobyty dzięki odsieczy krzyżackiej[2].

Był świadkiem przy zastawie ziemi dobrzyńskiej Krzyżakom w 1392 r.

W 1408 r. spór Jagiełły z marszałkiem dobrzyńskim Iwanem z Rudomina rozpatrywał sąd, którego asesorem był Marcin Zaręba z Kalinowy, ówczesny kasztelan sieradzki[3].

Był właścicielem Radomina, Sudrag, Balina.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Janusz Bieniak: Polskie rycerstwo średniowieczne. Kraków: Towarzystwo Naukowe „Societas Vistulana”, 2002, s. 163.
  2. ↑ Stefan Kuczyński: Wielka wojna z Zakonem Krzyżackim w latach 1409-1411. Warszawa: MON, 1955, s. 80.
  3. ↑ Antoni Gąsiorowski: Marcin Zaremba z Kalinowy h. Zaremba. iPSB. [dostęp 2015-06-29].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Iwan_z_Rudomina&oldid=73146727”