Izosejsta – Wikipedia, wolna encyklopedia

Izosejsty na przykładowej mapie ukazującej trzęsienie ziemi w Illinois w 1968 roku.

Izosejsta (gr. ísos = równy + seistós = wstrząśnięty) – krzywa na mapie łącząca punkty na powierzchni ziemi, w których wystąpiło takie samo natężenie trzęsienia ziemi[1][2].

Gdyby skorupa ziemska była jednorodna, to izosejsty układałyby się koncentrycznie wokół epicentrum trzęsienia ziemi. Niejednorodność skał skorupy oraz układ uskoków wywołuje zaburzenia w rozkładzie izosejst.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Trzęsienia ziemi. W: Włodzimierz Mizerski: Geologia dynamiczna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2014, s. 271. ISBN 978-83-01-17688-4.
  2. Barbara Petrozolin-Skowrońska, Andrzej Dyczkowski: Nowy leksykon PWN. Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 698. ISBN 978-83-01-12490-8. [dostęp 2015-07-30].