Józef Czech (matematyk) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Józef Czech

Data i miejsce urodzenia	11 grudnia 1762 Kraków
Data i miejsce śmierci	24 listopada 1810 Krzemieniec
profesor nauk matematycznych
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
Profesura	1794
Uczelnia	Uniwersytet Warszawski Liceum Krzemienieckie
dyrektor Liceum Krzemienieckiego

Józef Czech (ur. 11 grudnia 1762 w Krakowie, zm. 24 listopada 1810 w Krzemieńcu) – polski matematyk, pedagog, pierwszy dyrektor Liceum Krzemienieckiego.

Po studiach na Akademii Krakowskiej pracował jako nauczyciel w szkołach podległych Komisji Edukacji Narodowej, między innymi w Płocku. W roku 1794 został mianowany profesorem Szkoły Głównej Koronnej w Krakowie. Po utworzeniu liceum w Krzemieńcu (7 października 1805) został jego pierwszym dyrektorem. Żonaty z Apolonią z Mączyńskich, która po jego śmierci wróciła do Krakowa wraz z dwoma synami: Józefem i Tomaszem.

Czech współpracował z Janem Śniadeckim. Napisał podręcznik Krótki wykład arytmetyki oraz przetłumaczył na język polski 8 ksiąg Elementów Euklidesa pt. Euklidesa Początków Jeometryi xiąg ośmioro, toiest sześć pierwszych, iedenasta i dwunasta^[1], które ukazały się drukiem po raz pierwszy w Wilnie w roku 1807, ponownie zaś w roku 1817. Czech dokonał przekładu prawdopodobnie bazując na angielskim wydaniu Elementów z roku 1804 przygotowanym przez Roberta Simsona.

• Birkenmajer Aleksander „Czech Józef (1762–1810)” [w:] Polski Słownik Biograficzny, tom IV, zeszyt 16, wyd. Polska Akademia Umiejętności, Kraków 1937, s. 305–306.

• Dzieła Józefa Czecha w bibliotece Polona