Józef Kokoszka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Józef Kokoszka

pułkownik
Data i miejsce urodzenia	13 listopada 1894 Świlcza
Data i miejsce śmierci	3 lipca 1993 Warszawa
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	Ośrodek Zapasowy 14 Dywizji Piechoty
Stanowiska	dowódca ośrodka zapasowego
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-ukraińska wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa kampania wrześniowa
Odznaczenia

Józef Kokoszka (ur. 13 listopada 1894 w Świlczy, zm. 3 lipca 1993 w Warszawie) – pułkownik Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Urodził się 11 lutego 1893 w Świlczy, w rodzinie Tomasza i Marii z domu Świstara^[1]. W 1905, po ukończeniu czteroklasowej szkoły ludowej w rodzinnej Świlczy, rozpoczął naukę w c. k. Gimnazjum Nr II w Rzeszowie^[1]. W 1912 razem z Stanisławem Czajkowskim i Franciszkiem Wątrobą – swoimi przyjaciółmi ze Świlczy i uczniami rzeszowskiego gimnazjum, wstąpił do Związku Strzeleckiego^[1]. W czerwcu 1913 złożył maturę^[2].

W 1917 jako młodszy sierżant był wykazany w spisie uczestników 4. Kursu Wyszkolenia^[3] . W lipcu 1917, po kryzysie przysięgowym, został wcielony do c. i k. Pułku Piechoty Nr 20 i wysłany na front włoski. We wrześniu 1918 został skierowany na kurs oficerów rezerwy w Radymnie^[1].

3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 920. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[4]. W tym samym roku został przeniesiony do 56 Pułku Piechoty Wielkopolskiej w Krotoszynie^[5]. W 1926 pełnił obowiązki komendanta składnicy wojennej 56 pp w Jarocinie^[6]. 12 kwietnia 1927 został mianowany na stopień majora ze starszeństwem z 1 stycznia 1927 i 65. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[7]. W maju tego roku został wyznaczony w macierzystym pułku na stanowisko dowódcy II batalionu^[8][9]. W lipcu 1929 został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Batalionu Podchorążych Rezerwy Piechoty Nr 2 w Tomaszowie Lubelskim (od maja 1930 w Biedrusku) na stanowisko dowódcy baonu^[10][11]. Z dniem 1 listopada 1932 został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko dowódcy Batalionu KOP „Kopyczyńce”^[12]. Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 i 15. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[13]. W kwietniu 1937 został przeniesiony do 58 Pułku Piechoty w Poznaniu na stanowisko zastępcy dowódcy pułku. W marcu 1939 został odkomenderowany do Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie, w charakterze słuchacza kursu wyższych dowódców^[14]. W sierpniu tego roku, w czasie mobilizacji, został mianowany dowódcą Ośrodka Zapasowego 14 Dywizji Piechoty.

Wstąpił do Związku Walki Zbrojnej. 19 kwietnia 1940 został aresztowany i osadzony w siedzibie Gestapo przy ul. Jagiellońskiej, a następnie na rzeszowskim Zamku. W sierpniu tego roku został przetransportowany do obozu koncentracyjnego Sachsenhausen. W następnym miesiącu został przeniesiony do obozu Neuengamme, a 6 listopada do obozu Dachau, w którym otrzymał numer „21221”. 29 kwietnia 1945 został uwolniony przez żołnierzy Armii Stanów Zjednoczonych. W kwietniu 1947 wrócił do Polski. Po zmianach ustrojowych w Polsce w 1989 został mianowany pułkownikiem. Zmarł w 1993 w Warszawie. Został pochowany grobowcu rodzinnym w Świlczy^[15].

Józef Kokoszka w lutym 1922 we Lwowie zawarł związek małżeński ze Stanisławą Węgrzynowską (1896–1995), córką Hipolita i bratanicą ks. prałata Ignacego Węgrzynowskiego. Świadkami na ich ślubie byli dr Lesław Węgrzynowski – kuzyn Stanisławy i Emil Biedrzycki – mąż jej młodszej siostry Józefy^[16]. 28 maja 1924 urodziła się córka Hania (Anna)^[6].

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 7118 (17 maja 1922)^[17]
• Krzyż Niepodległości (2 sierpnia 1931)^[18]
• Krzyż Walecznych^[19]
• Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)^[20][21]
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921^[22]
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości^[22]

• Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. II Gimnazyum w Rzeszowie za rok szkolny 1913. Rzeszów: Nakładem funduszu naukowego, 1913.
• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
• Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 83-7188-691-8.
• Artur Szary. Płk Józef Kokoszka ze Świlczy (1894–1993) : Żołnierz czterech wojen, Kawaler Orderu Virtuti Militari (cz. I). „Trzcionka”. 78, 2016. Trzciana: Samorząd Gminy Świlcza i Gminne Centrum Kultury, Sportu i Rekreacji w Świlczy z siedzibą w Trzcianie. ISSN 1506-1086. 
• Artur Szary. Płk Józef Kokoszka ze Świlczy (1894–1993) : Żołnierz czterech wojen, Kawaler Orderu Virtuti Militari (cz. II). „Trzcionka”. 79, 2016. Trzciana: Samorząd Gminy Świlcza i Gminne Centrum Kultury, Sportu i Rekreacji w Świlczy z siedzibą w Trzcianie. ISSN 1506-1086. 
• Artur Szary. Płk Józef Kokoszka ze Świlczy (1894–1993) : Żołnierz czterech wojen, Kawaler Orderu Virtuti Militari (cz. III). „Trzcionka”. 80, 2016. Trzciana: Samorząd Gminy Świlcza i Gminne Centrum Kultury, Sportu i Rekreacji w Świlczy z siedzibą w Trzcianie. ISSN 1506-1086. 
• Żołnierze Niepodległości : Kokoszka Józef. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2020-09-17].