Józef Kuczera – Wikipedia, wolna encyklopedia

Józef Kuczera

prałat
Tablica pamiątkowa na południowej ścianie kościoła Wszystkich Świętych w Pszczynie poświęcona ks. Józefowi Kuczerze
Data i miejsce urodzenia	17 maja 1913 Połomia
Data i miejsce śmierci	24 grudnia 1989 Pszczyna
Miejsce pochówku	Cmentarz św. Jadwigi w Pszczynie
proboszcz parafii Wszystkich Świętych w Pszczynie
Okres sprawowania	1957-1989
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	25 czerwca 1939

Józef Kuczera (ur. 17 maja 1913 w Połomi, zm. 24 grudnia 1989 w Pszczynie) – polski prezbiter rzymskokatolicki, wieloletni proboszcz parafii Wszystkich Świętych w Pszczynie, prałat honorowy Jego Świątobliwości, wicedziekan i dziekan dekanatu pszczyńskiego.

Syn Roberta i Marii z d. Andreczko. Po ukończeniu w 1926 Szkoły Ludowej w Połomi, kontynuował naukę w Gimnazjum Klasycznym im. Karola Miarki w Żorach. Świadectwo dojrzałości uzyskał w 1933. Rok później został przyjęty do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie i równocześnie rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Kolejne święcenia: subdiakonatu (17 grudnia 1938), diakonatu (4 marca 1939) i prezbiteratu (25 czerwca 1939) przyjął z rąk biskupa katowickiego Stanisława Adamskiego. Pierwszymi placówkami duszpasterskimi były parafie w Świerklanach Dolnych i w Warszowicach, gdzie pełnił w okresie letnim zastępstwa wakacyjne. Następnie jako wikariusz pracował w parafiach: Matki Bożej Szkaplerznej w Imielinie (od 13 września 1939), św. Augustyna w Lipinach Śląskich (do 30 września 1939), św. Antoniego w Rybniku (od 1 października 1939), Matki Boskiej Bolesnej w Rybniku (do 16 lutego 1941) i Wszystkich Świętych w Pszczynie (od 17 lutego 1941). We wrześniu 1943 mianowany kapelanem lokalnym w Studzienicach, co uchroniło go od poboru do służby w Wehrmachcie. W listopadzie 1945 skierowany do pracy katechetycznej w Państwowym Liceum Pedagogicznym w Pszczynie.

W styczniu 1949, po odczytaniu, mimo zakazu, na niedzielnej Mszy świętej listu pasterskiego bpa Stanisława Adamskiego, dotyczącego religijnego wychowania młodzieży, został aresztowany. Z więzienia zwolniony dopiero w styczniu 1950.

Dekretem Kurii Diecezjalnej z 18 lutego 1950 mianowany administratorem parafii Wszystkich Świętych w Pszczynie w miejsce zmarłego proboszcza, ks. Mateusza Bieloka. 28 sierpnia 1952 otrzymał prawo noszenia pelerynki proboszczowskiej. 23 lipca 1957 mianowany pełnoprawnym proboszczem w Pszczynie. Wkrótce, 23 kwietnia 1958 objął funkcję wicedziekana, z kolei od 1 marca 1963 do 8 maja 1981 pełnił urząd dziekana dekanatu pszczyńskiego. W lutym 1973 otrzymał godność prałata honorowego Jego Świątobliwości.

Jako proboszcz parafii pszczyńskiej, przyczynił się do budowy kilku kościołów w okolicznych miejscowościach, które dotąd przynależały do parafii. W ten sposób w latach 1950–1989 od parafii odłączyły się: Jankowice (1950), Czarków (1957), Stara Wieś (1972) i Poręba (1983). Ponadto w 1982 zainicjował budowę drugiej świątyni w samym mieście – parafii Podwyższenia Krzyża Świętego.

Zmarł w Wigilię Bożego Narodzenia 1989 roku. Pogrzeb odbył się 28 grudnia. Spoczął na miejscowym cmentarzu św. Jadwigi, w miejscu spalonego podczas II wojny światowej drewnianego kościoła św. Jadwigi.

• Imię ks. Józefa Kuczery nosi plac w Pszczynie^[1],
• 5 maja 2013 r., w 100. rocznicę urodzin ks. prałata Józefa Kuczery, metropolita katowicki Wiktor Skworc odsłonił w Pszczynie tablicę pamiątkową^[2].

• Ks. Proboszcz Józef Kuczera 1913-1989. Red. i przyg. S. Janosz, M. Lubecka, U. Ryguła. Pszczyna: Starostwo Powiatowe w Pszczynie, 2013. ISBN 978-83-929973-6-8.
• Józef Kuczera. www.encyklo.pl. [dostęp 2018-01-19].