Józef Marian Baworowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Józef Baworowski

Józef Marian Maciej
herb Prus II
hrabia
Rodzina	Baworowscy herbu Prus II
Data i miejsce urodzenia	2 listopada 1822 Kopyczyńce
Data i miejsce śmierci	21 lipca 1885 Kopyczyńce
Ojciec	Adam Jan
Matka	Emilia z Lewickich
Żona	Franciszka Dominiką zu Hardegg auf Glatz und im Marchlande
Dzieci	Emil Baworowski Rudolf Baworowski, Franciszka hr Ostrowska, Maria hr Mittrowsky, Zofia hr. Haugwitz
Odznaczenia

Józef Marian Maciej Baworowski hrabia herbu Prus II (urodzony 2 listopada 1822 w Kopyczyńcach, zmarł 21 lipca 1885 tamże) – ziemianin, konserwatysta, członek Izby Panów w austriackiej Radzie Państwa.

Syn Adama Jana (1782-1852) i Emilii z Lewickich (1800-1885)^[1]. Właściciel rozległych dóbr ziemskich we wschodniej Galicji. Od 23 stycznia 1878 I pierwszy ordynat i założyciel ordynacji z dóbr Niżbork-Czabarówka w pow. husiatyńskim, właściciel Kopyczyńców i Kotówki w pow. husiatyńskim, Borków Wielkich, Chodaczkowa Małego, Dyczkowa z Konstantynówką i Krasówką w pow. tarnopolskim. Od 30 kwietnia 1850 c. k. szambelan na dworze cesarza Franciszka Józefa I, od 26 lutego 1856 honorowy kawaler maltański.

Członek dziedziczny Izby Panów w austriackiej Radzie Panów (od 7 października 1879 do 21 lipca 1885)^[2].

Ożenił się 2 czerwca 1863 w Wiedniu z Franciszką Dominiką zu Hardegg auf Glatz und im Marchlande (1844-1924). Miał z nią synów Emila, Rudolfa, Franciszkę (ur. 1867, od 1888 żonę Witolda hr. Ostrowskiego), Marię (ur. 1869, od 1895 żonę Włodzimierza hr. Mittrowsky), Zofię (ur. 1880, od 1899 żonę Karola hr. Haugwitz).

Komandor papieskiego orderu Piusa IX (19 listopada 1870), kawaler austriackiego orderu Żelaznej Korony 3. klasy (2 listopada 1851)

• Jerzy Dunin-Borkowski, Almanach Błękitny. Genealogia żyjących rodów polskich – Józef Marian Maciej Baworowski, Lwów [1908], s. 202–204