Rudolf Baworowski – Wikipedia, wolna encyklopedia
herb Prus II | |
hrabia | |
Rodzina | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Ojciec | |
Matka | Franciszka Dominiką zu Hardegg auf Glatz und im Marchlande |
Żona | Franciszką Anną hr. Chorynsky, bar. von Ledsk |
Dzieci | Emil Rudolf, Władysław, Adam, Marię Anna, Franciszka, Matylda Władysława |
Rodzeństwo | Emil Baworowski Franciszka hr Ostrowska, Maria hr Mittrowsky, Zofia hr. Haugwitz |
Data urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
członek Izby Panów austriacka Rada Państwa | |
Okres | od 18 listopada 1918 |
Poprzednik |
Rudolf Baworowski herbu Prus II (ur. 30 listopada 1865 w Wiedniu, zm. 28 stycznia 1931 w Kopyczyńcach) – ziemianin, konserwatysta, członek Izby Panów w austriackiej Radzie Państwa.
Życie
[edytuj | edytuj kod]Syn Józefa Mariana (1822–1885) i Franciszki zu Hardegg auf Glatz und im Marchlande (1844–1924)[1], brat Emila, po śmierci którego odziedziczył dobra niżborskie. Właściciel majątków we wschodniej Galicji, ordynat ordynacji Kopyczyńce (przedtem Niżbork) w pow. husiatyńskim, w skład których od 1908 wchodziły Kopyczyńce, Barabaszówka i Hetmanowszczyzna Kotówki, Kubowce, Husiatyn, Czabarówka, Niżborg Nowy, Niżborg Stary, Hrynkowce, oraz właściciel dóbr Kopki i Chałupki (pow. Nisko)[2]. Członek Galicyjskiego Towarzystwa Łowieckiego[3]. Fundator fundacji pomocy inwalidom w Husiatynie.
Członek dziedziczny Izby Panów austriackiej Rady Państwa (od 18 listopada 1908 do 28 października 1918)[4]. Został zamordowany przez nieznanych sprawców w lasach kopyczyńskich[5].
Stosunki rodzinne
[edytuj | edytuj kod]Ożenił się 1 sierpnia 1901 w Wiedniu z Austriaczką Franciszką Anną hr. Chorynsky, bar. von Ledsk (1876-1967). Miał z nią trzech synów: Emila Rudolfa (1905–1965), Władysława (ur. 1907), Adama (1913–1942) znanego w okresie międzywojennym tenisistę i trzy córki: Marię Annę (1902–1988), Franciszka (ur. 1903), Matyldę Władysławę (1905–1977)[1][6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Jerzy Dunin-Borkowski Almanach Błękitny. Genealogia żyjących rodów polskich, Lwów [1908], s. 203 online
- ↑ Księga adresowa królewskiego stołecznego miasta Lwowa. R. 1902, Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości… Lwów 1904
- ↑ Spis członków i delegatów Galicyjskiego Towarzystwa Łowieckiego wedle powiatów: (delegaci oznaczeni rozstrzelonym drukiem), Lwów 1914, s. 17.
- ↑ Józef Buszko, Polacy w parlamencie wiedeńskim – 1848-1918, Warszawa 1996, s. 422, 433.
- ↑ Właściciel klucza kopyczyńskiego Rudolf hr. Baworowski zamordowany, "Orędownik Ostrowiecki" nr 10 z 3 lutego 1931, s. 2 online
- ↑ Rudolf Baworowski – Rodovid online
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Dunin-Borkowski, Almanach Błękitny. Genealogia żyjących rodów polskich – Rudolf Baworowski, Lwów [1908], s. 203, online