Józef Tymowski – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Sekretarz Rządu Tymczasowego Królestwa Polskiego | |
Okres | od 1831 |
Odznaczenia | |
Józef Tymowski (ur. 19 kwietnia 1791, zm. 18 marca 1871) – radca stanu[1], szambelan dworu królewskiego Mikołaja I Romanowa w 1830 roku[2], urzędnik administracji Królestwa Polskiego, zwolennik ugody z Rosją; od 1815 kamerjunkier, od 1819 szambelan rosyjskiego dworu cesarskiego i od 1820 naczelny dyrektor kancelarii w Sekretariacie Stanu Królestwa Polskiego, od 1824 główny sekretarz Zgromadzenia Ogólnego Rady Stanu, sekretarz Rządu Tymczasowego Królestwa Polskiego (1831-1832)[3], od 1833 sekretarz stanu, od 1855 członek Rady Administracyjnej i od 1856 członek rosyjskiej Rady Państwa; członek Rady Stanu Królestwa Kongresowego[4], w latach 1842–1855 także prezes Banku Polskiego. Prezes Heroldii Królestwa Polskiego od marca 1857 roku[5], tajny radca, senator.
Odznaczony Orderem Orła Białego, Orderem Świętego Włodzimierza 2 klasy, Orderem Świętej Anny 1 klasy z koroną, odznaką XXV lat nieskazitelnej służby[6].
Odznaczony Orderem Świętego Stanisława I klasy w 1829 roku i II klasy w 1820 roku[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Obraz polityczny i statystyczny Królestwa Polskiego iaki był w roku 1830 przed dniem 29 listopada, Warszawa 1830, s. 20.
- ↑ Obraz polityczny i statystyczny Królestwa Polskiego iaki był w roku 1830 przed dniem 29 listopada, Warszawa 1830, s. 5.
- ↑ Andrzej Biernat, Ireneusz Ihnatowicz, Vademecum do badań nad historią XIX i XX wieku, Warszawa 2003, s. 573.
- ↑ Prace literackie Józefa Korytkowskiego rzeczywistego radcy stanu, poprzedzone wizerunkiem i życiorysem jego i uzupełnione objaśnieniami przez autora „Wrażeń ciechocińskich”, Warszawa 1885, s. 335.
- ↑ Tomasz Demidowicz, Reforma szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836–1861, w: Czasopismo Prawno-Historyczne, Tom LXII – 2010 – Zeszyt 2, s. 160.
- ↑ Rocznik urzędowy obejmujący spis naczelnych władz Cesarstwa oraz wszystkich władz i urzędników Królestwa Polskiego na rok 1856, Warszawa, s. 141.
- ↑ Stanisław Łoza, Kawalerowie orderu św. Stanisława, w: Miesięcznik Heraldyczny, nr 8, r. IX, Warszawa, sierpień 1930, s. 167.