Język molala – Wikipedia, wolna encyklopedia
Obszar | środkowy Oregon i Waszyngton, USA | ||
---|---|---|---|
Liczba mówiących | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
Status oficjalny | |||
UNESCO | 6 wymarły↗ | ||
Ethnologue | 10 wymarły↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-3 | mbe | ||
IETF | mbe | ||
Glottolog | mola1238 | ||
Ethnologue | mbe | ||
WALS | mll | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język molala (inne nazwy: molale, molele, molalla) – wymarły od 1958[1], język z grupy plateau penutiańskiej. Wykazuje pewnie leksykalne podobieństwa do również już wymarłego języka cayuse[2].
Posiadał trzy dialekty:
- północny
- górny santiam
- południowy
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ David M. Eberhard , Gary F. Simons , Charles D. Fennig (red.), Molale, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ "Atlas of Languages of Intercultural Communication in the Pacific, Asia, and the Americas: Vol I: Maps. Vol II: Texts". (ang.).