Józef Wyhowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Józef Wyhowski
Herb duchownego
Kraj działania

I Rzeczpospolita

Data śmierci

1730

Biskup łucko-ostrogski
Okres sprawowania

1716-1730

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

unicki

Nominacja biskupia

17 sierpnia 1716

Sakra biskupia

brak danych

Sukcesja apostolska
Konsekrator

Jerzy Winnicki

Współkonsekratorzy

Leon Kiszka

Józef Wyhowski (zm. 1730) – duchowny unicki.

Należał do dawnego rodu szlacheckiego Wyhowskich herbu Abdank, syn pułkownika kozackiego Konstantyna, rodzonego brata hetmana Iwana Wyhowskiego. Mianowany 17 sierpnia 1716 ordynariuszem łucko-ostrogskim. Według Józefa Gierowskiego w otrzymaniu nominacji na władyctwo łuckie i ostrogskie sprzyjał Wyhowskiemu marszałek trybunału koronnego Stanisław Ledóchowski[1]. Biskup Wyhowski był fundatorem ołtarza autorstwa Jowa Kondzelewicza w cerkwi w Machnowcach.

Był uczestnikiem synodu zamojskiego w 1720 roku[2].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Józef Gierowski. Ledóchowski Stanisław h. Szaława (ok. 1666–1725) / Polski Słownik Biograficzny. — Wrocław — Warszawa — Kraków: Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1972. — Tom XVI/4. — Zeszyt 71. — S. 630—632.
  2. Synodus provincialis Ruthenorum : habita in civitae Zamosciae anno MDCCXX : sanctissimo domino nostro Benedicto PP. XIII : dicata, Romae 1883, s. 7.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]