French
DeutschJaakow Jicchak Dan Landau – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Miejsce pochówku | |
| Cadyk w Zgierzu | |
| Okres sprawowania | do 1936 |
| Wyznanie | |
Jaakow Jicchak Dan Landau (ur. 1882, zm. 30 października 1943 w Warszawie lub w Treblince) – rabin chasydzki, cadyk ze Zgierza.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był wnukiem Dow Berisza z Białej, synem Elimelecha Menachema Mendla Landaua. Po jego śmierci, w 1936 roku został cadykiem w Zgierzu i w tym mieście założył jesziwę. Podczas II wojny światowej został przesiedlony do warszawskiego getta. Według różnych źródeł zmarł w getcie lub zginął w obozie zagłady w Treblince.
Jego symboliczny grób znajduje się w ohelu jego ojca na cmentarzu żydowskim przy ul. Okopowej w Warszawie (kwatera 73)[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Symboliczny grób Jaakowa Jicchaka Dana Landaua w bazie danych Cmentarza Żydowskiego przy ul. Okopowej.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Marcin Wodziński: Groby cadyków w Polsce. O chasydzkiej literaturze nagrobnej i jej kontekstach. Wrocław: Towarzystwo Przyjaciół Polonistyki Wrocławskiej, 1998, s. 235. ISBN 83-7091-041-6.