Jacek Kajtoch – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jacek Kajtoch

Jacek Kajtoch, fot. Andrzej Walter (2012)
Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	7 lipca 1933 Wadowice
Data i miejsce śmierci	13 stycznia 2019 Kraków
doktor nauk humanistycznych
Specjalność: filologia polska
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
Doktorat	1967 Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Krakowie
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Jagielloński
Okres zatrudn.	1955–1961, 1972–1998
Instytut badawczy	Polska Akademia Nauk
Okres zatrudn.	1961–1972
Odznaczenia

Jacek Kajtoch (ur. 7 lipca 1933 w Wadowicach^[1], zm. 13 stycznia 2019 w Krakowie^[2]) – polski eseista i krytyk literacki, doktor nauk humanistycznych.

Ukończył studia magisterskie w zakresie filologii polskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1955. W 1967 r. uzyskał stopień doktora filologii polskiej^[1] za rozprawę pt. Studia nad poezją polską na Śląsku w XIX wieku (Norbert Bonczyk i Konstanty Damrot) przygotowaną pod kierunkiem Wincentego Danka i obronioną w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie^[3]. Był członkiem Kolegium „Zebry” w latach 1957–1958^[1]. W 1955–1961 był pracownikiem naukowym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1961–1972 pracował naukowo w IBL PAN w Krakowie i równocześnie w 1962–1971 jako wykładowca w krakowskiej Wyższej Szkole Pedagogicznej. W 1972 powrócił na Uniwersytet Jagielloński, gdzie był do 1978 kierownikiem Podyplomowego Studium Dziennikarskiego^[1]. Otrzymał nagrodę rektora UJ za osiągnięcia naukowe w 1977, 1986, 1989 i 1993^[3].

Debiutował w 1956 r. na łamach tygodnika „Życie Literackie”^[1] jako krytyk. Jest autorem bądź współautorem licznych antologii poetyckich i prozatorskich. Recenzował utwory literackie, zwłaszcza debiutantów, oraz brał czynny udział w życiu literackim Krakowa (zorganizował m.in. „Krakowskie Dni Poezji” czy „Krakowską Noc Poetów"). Współpracował z „Głosem Młodzieży” w latach 1964–1972^[1]. W latach 1972–1973 był jednym z jurorów Nagrody im. Stanisława Piętaka^[3].

Od 1970 członek Związku Literatów Polskich^[4]. Pełnił funkcję wiceprezesa Zarządu Głównego. W 1960–1974 był sekretarzem redakcji miesięcznika "Ruch Literacki"^[1][4]. W 1969–1977 pełnił rolę sekretarza Komitetu Redakcyjnego serii PAN „Nauka Dla Wszystkich”^[1]. W latach 1981–1988 należał do grupy literackiej Nadskawie, której był współzałożycielem.

Mąż poetki Anny Kajtochowej, ojciec prasoznawcy Wojciecha Kajtocha.

Jacek Kajtoch otrzymał:

• Srebrny Krzyż Zasługi^[1],
• Odznakę „Zasłużony Działacz Kultury”^[1],
• Złote Odznaczenie im. Janka Krasickiego^[1].

• Norbert Bonczyk, epik Górnego Śląska^[1][5]
• Konstany Damrot. Życie i twórczość literacka^[1][6]
• Nie tylko o autorach i książkach
• Wspomnienia i polemiki^[7]
• Czy "mały realizm"? (antologia, wspólnie z J. Skórnickim)^[1]
• Debiuty poetyckie 1944-1960 (antologia, wspólnie z J. Skórnickim)
• Rodowody.Antologia (wspólnie z J. Skórnickim)
• Polska nowela współczesna.Antologia (wspólnie z T. Bujnickim)
• Antologia noweli polskiej 1918-1978 (wspólnie z E. Sabelanką)
• Jan Kurczab: Poczmistrz Pana Boga
• Nadskawie (antologia)
• Emil Zegadłowicz: Wiersze o miłości
• Bez miłości nie można żyć (antologia)
• Opowieści śląskie (wybór)
• Edward Kozikowski: Wiersze wybrane
• Strofy o poezji (antologia)
• Aleksander Gałuszka: Wybór poezji

• Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: Leksykon. Wydawn. Nauk. PWN. ISBN 83-01-11593-9. Brak numerów stron w książce
• Waldemar Kania: Pisarze z Krupniczej, Informator biobibliograficzny. Związek Literatów Polskich Oddział w Krakowie. ISBN 83-86775-78-5. Brak numerów stron w książce
• EwaE. Głębicka EwaE., Kajtoch Jacek, [w:] Współcześni polscy pisarze i badacze literatury. Słownik biobibliograficzny, JadwigaJ. Czachowska, AlicjaA. Szałagan (red.), t. 4, Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1996, s. 14–17, ISBN 83-02-05974-9 .