Jakob Hermann – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jakob Hermann (ur. 1678, zm. 1733) – szwajcarski matematyk. Zajmował się teorią krzywych, równaniami różniczkowymi oraz mechaniką. Był dalekim krewnym Leonarda Eulera oraz uczniem Jakoba I Bernoulliego. W swoim dziele Phoronomia z 1716 r. po raz pierwszy zapisał drugą zasadę dynamiki Newtona wzorem matematycznym^[1]. Hermann pochodził z Bazylei, ale w 1725 r. wyjechał do Petersburga, gdzie otrzymał pracę w Imperatorskiej Akademii Nauk.

• Andrzej Kajetan Wróblewski: Historia fizyki. Od czasów najdawniejszych do współczesności. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 195.

• John J. O’Connor; Edmund F. Robertson: Jakob Hermann w MacTutor History of Mathematics archive (ang.) [dostęp 2021-10-24].