French
DeutschJakub Wolski – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Data i miejsce urodzenia | 8 lutego 1950 |
|---|---|
| Ambasador RP w Libii | |
| Okres | od 2001 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Podsekretarz stanu w MSZ | |
| Okres | od 2003 |
| Ambasador RP w Danii | |
| Okres | od 2005 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
    | |
Jakub Tomasz Wolski[1] (ur. 8 lutego 1950 w Warszawie[2]) – polski dyplomata i urzędnik państwowy, w latach 2003–2005 wiceminister spraw zagranicznych, ambasador RP w Libii (2001–2003) i Danii (2005–2006).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego (1972), a w 1983 studia podyplomowe z dziedziny prawa międzynarodowego publicznego. Od 1972 zawodowo związany z Ministerstwem Spraw Zagranicznych. Do 1978 pracował w Departamencie Prawno-Traktatowym, następnie do 1982 zajmował stanowisko attaché konsularnego w Konsulacie Generalnym w Nowym Jorku. Od 1982 do 1986 ponownie w Departamencie Prawno-Traktatowym, gdzie doszedł do stanowiska radcy ministra. W latach 1986–1991 przebywał w Ambasadzie PRL/RP w Bagdadzie kolejno jako II i I sekretarz. Po powrocie z placówki w latach 1991–1994 pełnił funkcję doradcy ministra, a później wicedyrektora w Departamencie Prawno-Traktatowym. Od 1993 do 1994 członek misji OBWE w Rydze, następnie do 1999 radca ds. politycznych w Ambasadzie RP w Waszyngtonie. W latach 1999–2001 pracował jako starszy radca ministra w Departamencie Traktatowym MSZ[2].
Od września 2001 do listopada 2003 ambasador RP w Libii. Opuścił placówkę w związku z nominacją na podsekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Stanowisko to zajmował do października 2005[2]. W lipcu 2005 powołany na ambasadora RP w Danii[3]. Odwołano go z urzędu z dniem 1 kwietnia 2006[4]. W 2016 przeszedł na emeryturę[5]. W 2003 przyznał, że był tajnym współpracownikiem służb specjalnych PRL[6].
Autor parodii, pastiszów (Nasze wiosny, nasze lata, Księga kotów polskich) oraz wierszy dla dzieci (Bajki dla Zuzi i Gajki)[5].
Posługuje się językiem angielskim i rosyjskim. Żonaty, ojciec dwójki dzieci[2].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Brązowy, Srebrny i Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”[2]
- Komandor Orderu Trzech Gwiazd (2005, Łotwa)[7]
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Jakub T. Wolski, Bajki dla Zuzi i Gajki, Barbara Kaźmierczak (ilustr.), Warszawa-Rzeszów: PBE Pracownia Projektowa, 2009, s. 32, ISBN 978-83-929291-0-9.
- Jakub T. Wolski, Księga kotów polskich, Bohdan Butenko (ilustr.), Warszawa: Oficyna Wydawnicza Łośgraf, 2009, s. 37, ISBN 83-87572-55-1.
- Jakub T. Wolski, Dyplomatyczny cicer cum caule, Warszawa: Wydawnictwo Iskry, 2019, s. 261, ISBN 978-83-244-1029-3.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Foreign consular offices in the United States, Waszyngton: Department of State Publication, 1981 [dostęp 2020-09-17] [zarchiwizowane] (ang.).
- ↑ a b c d e Kierownictwo MSZ, msz.gov.pl [zarchiwizowane 2005-03-12].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 lipca 2005 r. nr Z. 110-58-2005 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2005 r. nr 48, poz. 648).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 13 marca 2006 r. nr Z.110-7-2006 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2006 r. nr 23, poz. 252).
- ↑ a b Wolski Jakub T., iskry.com.pl [zarchiwizowane 2021-01-24].
- ↑ Wiceminister się zlustrował, „Gazeta Wyborcza”, 20 grudnia 2003.
- ↑ Ar Triju Zvaigžņu ordeni apbalvotie, sākot no 2004. gada 1.oktobra, president.lv, s. 53 [zarchiwizowane 2017-09-10] (łot.).