Jan Antoni Rostworowski – Wikipedia, wolna encyklopedia
Jan Antoni Rostworowski, Antoni Jan Rostworowski herbu Nałęcz (ur. ok. 1704, zm. 21 lutego 1775 w Lesznowoli) – kasztelan zakroczymski, starosta czerski.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn kasztelana wiskiego Rostworowskiego i podkomorzanki łomżyńskiej Salomei ze Zbierzchowskich. Ożenił się z Konstancją Lanckorońską, siostrzenicą kanclerza wielkiego koronnego Andrzeja Stanisława Załuskiego i biskupa kijowskiego Józefa Andrzeja Załuskiego. Miał z nią sześcioro dzieci:
- Mariannę, żonę chorążego sandomierskiego Leona Kochanowskiego
- Andrzeja
- Ignacego
- Salomeę, żonę wojewodzica sandomierskiego Józefa Jakuba Sołtyka
- Franciszka Ksawerego
- Annę, żonę stolnika sandomierskiego Jana Kantego Sołtyka, matkę Karola
W r. 1764 wystąpił z wnioskiem, aby nowy król Polski był "Polakiem z ojca i matki". Był konsyliarzem konfederacji generalnej 1764 roku[1]. Poparł Stanisława Antoniego Poniatowskiego, później jednak miał wspierać działania konfederacji barskiej, w której uczestniczyło wielu członków jego rodziny[2].
Został pochowany w Prażmowie.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Konfederacya Generalna Koronna Po doszłym Seymie Convocationis Zaczęta w Warszawie Dnia 23. Czerwca Roku Pańskiego 1764. Ręką J. O. Xcia Jmci Prymasa Korony Polskiey [...] Stwierdzona, [b.n.s]
- ↑ Antoni Jan Rostworowski h. Nałęcz. Internetowy Polski Słownik Biograficzny
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Biogram Antoniego Jana Rostworowskiego w Polskim Słowniku Biograficznym, t. 32, 1989–1991.