Jan Boner (1516–1562) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jan Boner

Bonarowa
Rodzina	Bonerowie
Data urodzenia	1516
Data śmierci	15 września 1562
Ojciec	Seweryn Boner
Matka	Zofia Bethmanówna
Żona	Katarzyna Tęczyńska

Jan Boner (ur. 1516, zm. 15 września 1562) – burgrabia krakowski (1550), wielkorządca krakowski (1552), kasztelan oświęcimski (1546), kasztelan biecki (1555), kasztelan chełmski (1552), starosta rabsztyński i spiski.

Był synem Seweryna Bonera, bankiera królewskiego Bony Sforza i Zygmunta I Starego i burgrabiego krakowskiego, oraz Zofii Bethmanówny (zm. 1532). Miał brata Stanisława (1517–1560), siostrę Zofię – dziedziczkę fortuny, której majątek z ręką oddaną Janowi Firlejowi (1521-1574), późniejszemu sekretarzowi królewskiemu, trafił do Firlejów oraz dwóch braci przyrodnich Seweryna i Jakuba Fryderyka (zm. 1585). Odebrał staranne wykształcenie wysłany przez ojca w podróż po Europie odwiedził Francję, Rzym, Neapol, Norymbergę i Fryburg Bryzgowijski, zapoznał się z ideami i wyznawcami Jana Kalwina, sam zostając jego wyznawcą. Został przywódcą małopolskich kalwinów, na potrzeby zgromadzenia oddając ogród położony w Krakowie za Bramą Mikołajską.

Po śmierci Piotra Kmity w 1553 został jego następcą na stanowisku kapitana spiskiego. W 1552 uzyskał miejsce w Senacie Rzeczypospolitej. Rozbudował wybudowany przez ojca pałac w Balicach. Kamienicę Bonerowską wzbogacił o zachowaną do dziś renesansową attykę.

W 1549 poślubił Katarzynę Tęczyńską (zm. 1566)^[1] córkę kasztelana chełmskiego Jana Tęczyńskiego. Zmarł bezpotomnie, został pochowany rodowej kaplicy protestanckich Bonerów w kościele w Kromołowie (obecna dzielnica Zawiercia) koło Ogrodzieńca. Spoczywa w niej wraz z przyrodnimi braćmi Sewerynem i Jakubem Fryderykiem.

• Krystyna Pieradzka, „Jan Boner” W: Polski Słownik Biograficzny. T.II, zeszyt 4 Kraków, 1936.
• Marian Hanik, Trzy pokolenia z rodu Bonerów, wyd. COIT, Kraków 1985.