Jan Chochorowski – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo działania | |
---|---|
Data urodzenia | 1949 |
Profesor nauk humanistycznych | |
Specjalność: archeologia | |
Alma Mater | Uniwersytet Jagielloński |
Habilitacja | |
Profesura | |
Nauczyciel akademicki | |
Dyrektor | |
Instytut | |
Okres spraw. | |
Poprzednik | Janusz A. Ostrowski |
Następca |
Jan Chochorowski (ur. 1949[1]) – polski archeolog, w latach 1996 - 2008 dyrektor Instytutu Archeologii UJ.
Jego głównymi tematami zainteresowań badawczych jest pochodzenie Scytów i ich rozprzestrzenianie się na obszarach wschodniej Europy oraz rola wczesnohistorycznych ludów koczowniczych (Kimerów, Scytów) w rozwoju kulturowym społeczności środkowoeuropejskich.
Między innymi prowadził badania wykopaliskowe kompleksu stanowisk z wczesnej epoki żelaza w miejscowości Mielniki na Ukrainie oraz kompleksu stanowisk Łubowice-Brzeźnica. Najgłośniejszym jego osiągnięciem było odkrycie w 1996 grobowca scytyjskiego władcy w tzw. Wielkim Kurhanie Ryżanowskim w Ryżanówce na Ukrainie, za co został uhonorowany Złotą Łopatą - prestiżową nagrodą za największe odkrycie dokonane przez polskich archeologów na świecie i jego promocję - w 2000.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dane z Katalogu Biblioteki Narodowej. [dostęp 2011-03-24]. (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Prof. dr hab. Jan Chochorowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2017-09-08] .
- Złota Łopata za grób władcy Scytów, wywiad z prof. Chochorowskim, Gazeta Krakowska, 31.01.2001; ze strony portalu NaszeMiasto.pl