Jan Crell – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jan Crell

Johannes Crell

Portret Jana Crella miedzioryt Lamberta Visschera, 1665
Data i miejsce urodzenia	26 lipca 1590 Hellmitzheim, Kitzingen
Data i miejsce śmierci	11 maja 1633 Raków
Zawód, zajęcie	teolog, pisarz
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Jan Crell, Johannes Crell, Crellius (ur. 26 lipca 1590 w Hellmitzheim, Kitzingen, we Frankonii, zm. 11 maja 1633 w Rakowie^[1]) − teolog, duchowny i pisarz braci polskich.

Był synem pastora luterańskiego. Studiował filologię i filozofię na uniwersytecie w Altdorfie. W 1612 roku osiadł w Polsce, dokąd uciekł przed prześladowaniami. Był wykładowcą greki na Akademii Rakowskiej, zaś w latach 1616–1621 rektorem tej uczelni. Od 1622 roku służył jako minister zboru braci polskich w Rakowie^[2].

Kazania wygłaszał po łacinie i po polsku.

Miał sześcioro dzieci. Jego syn Krzysztof Crell-Spinowski, podobnie jak wnukowie Samuel i Paweł w Kosinowie oraz prawnukowie w Stanach Zjednoczonych kontynuowali propagowanie teologii braci polskich.

• Prima ethices elementa wyd. 1635 (Podręcznik etyki).
• C. Vindiciae pro religionis liberate wyd. 1637 (Traktat „O wolność sumienia”).
• Pisma i opracowania wydane w ramach Bibliotheca Fratrum Polonorum (Zbiorowe wydanie dzieł braci polskich w Amsterdamie W latach 1668–1692).

• Literatura Polska, Przewodnik encyklopedyczny, tom I, PWN, Warszawa, 1984, ISBN 83-01-01520-9 t.1-2, ISBN 83-01-05368-2 t.1

• Dzieła Jana Crella w bibliotece Polona