French
DeutschJan Dekert (biskup) – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 19 listopada 1861 |
| Miejsce pochówku | |
| Biskup pomocniczy warszawski | |
| Okres sprawowania | 1859–1861 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Nominacja biskupia | 27 września 1858 |
| Sakra biskupia | 16 stycznia 1859 |
 | |
| Data konsekracji | 16 stycznia 1859 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||
| Współkonsekratorzy | |||||
| |||||
Jan Dekert (ur. 7 grudnia 1786 w Warszawie, zm. 19 listopada 1861 tamże) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy warszawski w latach 1859–1861.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był synem prezydenta Warszawy Jana Dekerta i jego drugiej żony Antoniny z Blikowskich. Nobilitowany w dzieciństwie w uznaniu zasług ojca. Po ukończeniu Collegium Nobilium rozpoczął studia teologiczne w Seminarium Duchownym misjonarzy św. Wincentego à Paulo, których nie ukończył. Przez 5 lat był na Litwie nauczycielem prywatnym. Studiował w Warszawie, Wiedniu i Rzymie, gdzie w 1825 przyjął święcenia kapłańskie. Asesor konsystorza warszawskiego w latach 1828–1833, kanonik kapituły warszawskiej w 1828, w 1838 jej archidiakon, a w 1857 dziekan[1].
27 września 1858 papież Pius IX mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji warszawskiej i biskupem tytularnym Halikarnasu. Sakrę biskupią przyjął 16 stycznia 1859.
Znany był z działalności charytatywnej. Był działaczem Towarzystwa Dobroczynności i Rady Opiekuńczej Instytutu Głuchoniemych i Ociemniałych. Wziął udział w pogrzebie pięciu poległych, sprzeciwiał się żądaniom władz rosyjskich mianowania nowego administratora archidiecezji warszawskiej na miejsce aresztowanego księdza Antoniego Białobrzeskiego[2]. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie 23 listopada 1861[3][4][5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Z. Badowski. Konsystorz Generalny Archidiecezji Warszawskiej w latach 1818–1863. „Prawo Kanoniczne”. Nr 36/1–2, s. 204, 1993. ISSN 0551-911X.
- ↑ Powstanie styczniowe i zesłańcy syberyjscy. Katalog fotografii ze zbiorów Muzeum Historycznego m. st. Warszawy, t. I, Warszawa 2004, s. 66.
- ↑ Program pogrzebu. „Pszczoła”. Nr 274, s. 2, 20 listopada 1861.
- ↑ Relacja. „Kurjer Warszawski”. Nr 277, s. 1413, 11 (23) listopada 1861.
- ↑ Aleja katakumbowa, grób 165/166. Cmentarz Stare Powązki: Ian Dekert, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-05-28].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Szenic S., Cmentarz Powązkowski 1851–1890, Warszawa 1982.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Publikacje Jan Dekerta w bibliotece Polona [dostęp 2022-01-20]