Jan Kanty Wołowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jan Kanty Wołowski
Data i miejsce urodzenia

21 września 1803
Warszawa

Data i miejsce śmierci

31 października 1864
Narowczat

Miejsce spoczynku

Cmentarz Powązkowski w Warszawie

Zawód, zajęcie

prawnik

Alma Mater

Królewski Uniwersytet Warszawski

Jan Kanty Wołowski (ur. 21 września 1803 w Warszawie, zm. 31 października 1864 w Narowczacie(inne języki)[1]) – polski prawnik, pierwszy dziekan Wydziału Prawa warszawskiej Szkoły Głównej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził ze spolonizowanej rodziny żydowskiej[2], która najpierw związała się z frankistami, a w 1759 przeszła na chrześcijaństwo; członkowie rodziny zmienili wówczas nazwisko z Szor na Wołowski[3][4]. W 1837 otrzymał nobilitację z potwierdzeniem herbu Czerwony, który w 1845 zmienił na herb Bawół[5].

Grób Jana Kantego Wołowskiego na cmentarzu Powązkowskim

W 1822 ukończył studia na Wydziale Prawa Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1828 był adwokatem przy Sądzie Apelacyjnym, a od 1834 przy Sądzie Najwyższej Instancji Królestwa Polskiego. Po powstaniu listopadowym był plenipotentem Warszawy, od 1842 pomocnikiem naczelnego prokuratora IX Departamentu Rządzącego Senatu, a od 1847 do 1861 prokuratorem. W 1861 był przez kilka miesięcy dyrektorem głównym Rządowej Komisji Sprawiedliwości[6]. Również w 1861 był przewodniczącym specjalnej komisji, która opracował projekt kodeksu cywilnego dla Królestwa Polskiego[4].

W 1862 został powołany na stanowisko dziekana Wydziału Prawa tworzącej się warszawskiej Szkoły Głównej, a także został kierownikiem Katedry Prawa i Postępowania Cywilnego. Organizował Wydział oraz przygotowywał program wykładów, jednak ich nie podjął, ponieważ 15 czerwca 1863 został zesłany do Penzy za opracowywanie pism politycznych przeciwko władzom. W 1864 został pozbawiony stanowisk prokuratora, profesora oraz dziekana[6].

Na zesłaniu w Penzie, a następnie w Narowczacie przygotował dwutomowy podręcznik Kurs kodexu cywilnego, który ukazał się już po jego śmierci (wydany przez Feliksa Jeziorańskiego w 1868)[7].

Zmarł w 1864 w Narowczacie[6], po tym, jak niosąc pomoc podczas pożaru zaziębił się[4]. Jest pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera Pod katakumbami-1-61/62)[4][8][9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jan Kanty Wołowski (ID: sw.206242) [online], M.J. Minakowski, Wielka Genealogia Minakowskiego [dostęp 2013-06-29] (pol.).
  2. Sebastian Kamiński, Jan Kanty Wołowski [online], slawniprawnicy.mecenasi.pl [dostęp 2020-12-14] (pol.).
  3. Arthur Cygielman, Wolowski [online], Jewish Virtual Library [dostęp 2013-06-29] (ang.).
  4. a b c d Stanisław Szenic: Cmentarz Powązkowski 1831-1890. Zmarli i ich rodziny. Wyd. 1. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1982, s. 147–150. ISBN 83-06-00465-5. (pol.).
  5. Ludwik Korwin, Szlachta neoficka t. II, Kraków 1939, s. 225.
  6. a b c Marzena Paszkowska: Jan Kanty Wołowski 1803-1864. W: Grażyna Bałtruszajtys (red.): Profesorowie Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego 1808-2008. Wyd. 1. Warszawa: Lexis-Nexis, 2008, s. 48–50. ISBN 978-83-7334-905-6. (pol.).
  7. Kurs kodexu cywilnego. T. 1 / przez Jana Kantego Wołowskiego ; treści przedmiotów tudzież spis rozbieranych przepisów prawa dorobił, brakujące ustępy uzupełnił, wiadomości o świeżych zmianach prawodawstwa Jeziorański [online], Podlaska Biblioteka Cyfrowa [dostęp 2013-06-29] (pol.).
  8. Cmentarz Stare Powązki: Henrjetta Wołowska, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-05].
  9. Henrietta Wołowska i Jan Kanty Wołowski [online], Moje cmentarze [dostęp 2021-05-25] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-03] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Wojciech Witkowski: Aleksander This i Jan Kanty Wołowski. Wybitki prawnicy Królestwa Polskiego. Wyd. 1. Lublin: Wydawnictwo UMCS. ISBN 83-227-1798-9. (pol.).
  • Marzena Paszkowska: Jan Kanty Wołowski 1803-1864. W: Grażyna Bałtruszajtys (red.): Profesorowie Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego 1808-2008. Wyd. 1. Warszawa: Lexis-Nexis, 2008, s. 48–50. ISBN 978-83-7334-905-6. (pol.).
  • Stanisław Szenic: Cmentarz Powązkowski 1831-1890. Zmarli i ich rodziny. Wyd. 1. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1982, s. 147–150. ISBN 83-06-00465-5. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]