Jan Maria Boccardo – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jan Maria Boccardo, Giovanni Boccardo (ur. 20 listopada 1848 w Moncalieri w Piemoncie, zm. 30 grudnia 1913 w Pancalieri) – włoski duszpasterz, założyciel Zgromadzenia Ubogich Sióstr św. Kajetana (P.F.S.G.), doktor teologii, honorowy kanonik Kolegiaty Santa Maria della Scala w Chieri, błogosławiony Kościoła rzymskokatolickiego.

Był najstarszym z dziesięciorga dzieci swoich rodziców. W 1861 roku uczęszczał do gimnazjum, a następnie wstąpił do seminarium duchownego. W dniu 3 czerwca 1871 otrzymał święcenia kapłańskie i po kilku miesiącach będąc asystentem wstąpił do seminarium w Chieri. W 1873 został kierownikiem duchowym a w 1881 roku został przeniesiony do seminarium diecezjalnego w Turynie. W 1882 mianowano go proboszczem w Pancalieri.

W 1884 wybuchła epidemia cholery i wówczas pomagał ludziom dotkniętym chorobą. Gdy epidemia się skończyła, za zgodą arcybiskupa z Turynu, otworzył hospicjum. Założył zgromadzenie zakonne Ubogich Sióstr św. Kajetana (wł. Povere Figlie di San Gaetano).

Zmarł całkowicie sparaliżowany mając 65 lat w opinii świętości. Jego pogrzeb odbył się 1 stycznia 1914 na który przybyło wielu wiernych.

Został beatyfikowany przez papieża Jana Pawła II w dniu 24 maja 1998 roku w Turynie.

• beatyfikowani i kanonizowani przez Jana Pawła II
• kult świętych
• modlitwa za wstawiennictwem świętego
• święci i błogosławieni Kościoła katolickiego

• Jan Maria Boccardo na opoka.org.pl [dostęp: 2011-10-11]

• Blessed Luigi Boccardo (1861- 1936) na stronie Watykanu (ang.)