Jan Nepomucen Głowacki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jan Nepomucen Głowacki

Data i miejsce urodzenia	1802 Kraków
Data i miejsce śmierci	28 lipca 1847 Kraków
Narodowość	polska
Dziedzina sztuki	malarstwo
Epoka	romantyzm
Multimedia w Wikimedia Commons

Jan Nepomucen Głowacki (ur. 1802 w Krakowie, zm. 28 lipca 1847 tamże^[1]) – polski malarz epoki romantyzmu.

Urodził się w rodzinie organmistrza Błażeja. Uczył się w krakowskim liceum św. Anny. W 1819 zaczął naukę malarstwa w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem Józefa Brodowskiego i Józefa Peszki, którą ukończył w 1825. Następnie przez parę miesięcy studiował w Pradze, a od grudnia 1825 na Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu. W 1828 wrócił do Krakowa. Został nauczycielem rysunku i malarstwa w liceum św. Anny, pracując tam z roczną przerwą do śmierci. Jednocześnie nauczał w okresie 1831-1833 i od 1837 jako profesor nadzwyczajny na swej macierzystej uczelni. Od 1834 do 1835 był na stypendium w Rzymie^[2].

Malował głównie krajobrazy, w tym jako pierwszy - tatrzańskie i widoki, rzadziej obrazy religijne i portrety. W twórczości artystycznej wyraźnie ulegał wpływom wiedeńskim, co szczególnie uwidocznione jest w portretach jego autorstwa. Nazywano go ojcem krajobrazu polskiego. Widoki Krakowa jego autorstwa upowszechnione zostały dzięki publikacji przez drukarnię Friedleina albumu pt. 24 widoki Krakowa i jego okolic, zdjętych podług natury przez J.N. Głowackiego (1836)^[3].

Jedna z jego sióstr, Tekla, zajmowała się rysunkiem^[4]. Synami jego siostry Stefanii byli – prawnik i polityk Wiktor Jaroński, wybitny skrzypek Mieczysław Jaroński oraz wiolonczelista i śpiewak Stanisław Jaroński^[5].

Obrazy Jana Nepomucena Głowackiego znajdują się w różnych kolekcjach muzealnych^[6]:

• Widok na miasto w dolinie, 1829, Muzeum Narodowe w Warszawie
• Widok Tatr z Poronina, 1836, Muzeum Okręgowe w Toruniu
• Morskie Oko, 1837, Muzeum Narodowe w Krakowie
• Dolina Kościeliska w Tatrach, 1840, Muzeum Narodowe we Wrocławiu
• Potok górski, około 1840, Muzeum Śląskie w Katowicach
• Pejzaż górski, około 1840, Muzeum Narodowe w Warszawie
• Skały Kmity w Ojcowie, 1843, Galeria Sztuki we Lwowie
• Staw na Groblach i przystań flisaków na Wiśle pod Wawelem, 1845, Państwowe Zbiory Sztuki na Wawelu
• Łomnica w chmurach, 1845, Zakład Narodowy im. Ossolińskich we Wrocławiu
• Pejzaż podgórski - Ogrodzieniec, 1846, Muzeum Narodowe w Warszawie

• 
  Morskie Oko (Tatry) (ok. 1837-1840) Muzeum Narodowe w Kielcach
• 
  Portret inż. Macieja Bajera (1839) Muzeum Narodowe w Krakowie
• 
  Pejzaż górski (ok. 1840) Muzeum Narodowe w Warszawie
• 
  Widok Doliny Ojcowskiej (1844) Muzeum Narodowe w Krakowie
• 
  Pejzaż podgórski - Ogrodzieniec (1846) Muzeum Narodowe w Warszawie
• 
  Portret Aleksandra Płonczyńskiego (ok. 1845-1847) Muzeum Narodowe w Krakowie

• Muzeum Narodowe w Krakowie
• Nowak Z., 1975: Głowacki Jan Nepomucen. W: Maurin-Białostocka J. i in.: Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających, tom II. Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Polska Akademia Nauk, Instytut Sztuki, str. 369-371.

• Rysunki Jana Nepomucena Głowackiego w bibliotece Polona