Jan Nepomucen Głowacki – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | polska |
Dziedzina sztuki | |
Epoka |
Jan Nepomucen Głowacki (ur. 1802 w Krakowie, zm. 28 lipca 1847 tamże) – polski malarz epoki romantyzmu.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem Antoniego Brodowskiego i Józefa Peszki, następnie na Akademiach w Pradze, Monachium, Rzymie i Wiedniu.
W 1828 wrócił do Krakowa. Był nauczycielem rysunku i malarstwa w krakowskim liceum św. Anny. Później został profesorem w Szkole Sztuk Pięknych.
Malował głównie krajobrazy i widoki, a także obrazy religijne i portrety. W twórczości artystycznej wyraźnie ulegał wpływom wiedeńskim, co szczególnie uwidocznione jest w portretach jego autorstwa. Nazywano go ojcem krajobrazu polskiego. Widoki Krakowa jego autorstwa upowszechnione zostały dzięki publikacji 24 widoki Krakowa i jego okolic, zdjętych podług natury przez J.N. Głowackiego (1836).
Synami jego siostry byli – prawnik i polityk Wiktor Jaroński, wybitny skrzypek Mieczysław Jaroński oraz wiolonczelista i śpiewak Stanisław Jaroński[1].
Wybrane dzieła
[edytuj | edytuj kod]Obrazy Jana Nepomucena Głowackiego znajdują się w różnych kolekcjach muzealnych[2]:
- Widok na miasto w dolinie, 1829, Muzeum Narodowe w Warszawie
- Widok Tatr z Poronina, 1836, Muzeum Okręgowe w Toruniu
- Morskie Oko, 1837, Muzeum Narodowe w Krakowie
- Dolina Kościeliska w Tatrach, 1840, Muzeum Narodowe we Wrocławiu
- Potok górski, około 1840, Muzeum Śląskie w Katowicach
- Pejzaż górski, około 1840, Muzeum Narodowe w Warszawie
- Skały Kmity w Ojcowie, 1843, Galeria Sztuki we Lwowie
- Staw na Groblach i przystań flisaków na Wiśle pod Wawelem, 1845, Państwowe Zbiory Sztuki na Wawelu
- Łomnica w chmurach, 1845, Zakład Narodowy im. Ossolińskich we Wrocławiu
- Pejzaż podgórski - Ogrodzieniec, 1846, Muzeum Narodowe w Warszawie
Galeria
[edytuj | edytuj kod]- Morskie Oko (Tatry) (ok. 1837-1840) Muzeum Narodowe w Kielcach
- Portret inż. Macieja Bajera (1839) Muzeum Narodowe w Krakowie
- Pejzaż górski (ok. 1840) Muzeum Narodowe w Warszawie
- Widok Doliny Ojcowskiej (1844) Muzeum Narodowe w Krakowie
- Pejzaż podgórski - Ogrodzieniec (1846) Muzeum Narodowe w Warszawie
- Portret Aleksandra Płonczyńskiego (ok. 1845-1847) Muzeum Narodowe w Krakowie
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Bożena Sabat. Romantyczna i nieznana: rzecz o Ludwice Groppler. „Rocznik Muzeum Narodowego w Kielcach”, 2011. Kielce: Muzeum Historii Polski. ISSN 0137-2866.
- ↑ Witold Raczunas: Jan Nepomucen Głowacki. pinakoteka.zascianek.pl. [dostęp 2019-12-14]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Rysunki Jana Nepomucena Głowackiego w bibliotece Polona