Jan de Palafox y Mendoza – Wikipedia, wolna encyklopedia

Błogosławiony
Jan de Palafox y Mendoza
Juan de Palafox y Mendoza
biskup
Ilustracja
Data urodzenia

26 czerwca 1600

Data śmierci

1 października 1659

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

5 czerwca 2011
przez Benedykta XVI

Data urodzenia

26 czerwca 1600

Data śmierci

1 października 1659

Miejsce pochówku ?
Biskup Puebla de los Angeles
Okres sprawowania

1639-1653

Biskup Osmy
Okres sprawowania

1653-1659

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

kwiecień 1629

Nominacja biskupia

3 października 1639

Sakra biskupia

27 grudnia 1639

Sukcesja apostolska
Konsekrator

Agostino Spinola Basadone

Współkonsekratorzy

Juan Alonso y Ocón
Mauro Diego de Tovar y Valle Maldonado

Juan de Palafox y Mendoza (ur. 26 czerwca 1600 w prowincji Nawarra, zm. 1 października 1659 w Osmie) – hiszpański duchowny, wicekról Nowej Hiszpanii, błogosławiony Kościoła katolickiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Nawarze, był synem Jaime de Palafox. W 1626 roku był reprezentantem szlachty w Cortes de Monzón, później był prokuratorem ds. wojny i Indii. Został wyświęcony na kapłana w Madrycie w dniu 27 grudnia 1639 roku. Przybył do Veracruz 24 czerwca 1640 roku w towarzystwie nowego namiestnika Diego López Pacheco. Założył klasztor dominikanów, a także założył kolegium San Pedro. Od 10 czerwca 1642 roku do 23 listopada 1642 był wicekrólem Nowej Hiszpanii. Zmarł 1 października 1659 roku w wieku 59 lat w opinii świętości.

Został beatyfikowany przez papieża Benedykta XVI w dniu 5 czerwca 2011 roku. Uroczystością beatyfikacyjnym przewodniczył kardynał Angelo Amato.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]