Janina Wilczówna – Wikipedia, wolna encyklopedia
Janina Wilczówna w filmie Bolek i Lolek, 1936 | |
Imię i nazwisko | Janina Maria Wilczer lub Wilcz |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | 17 września 1979 |
Zawód | aktorka |
Współmałżonek | Teodor Dzierzgowski Stanisław Sławik |
Lata aktywności | 1929-1962 |
Janina Maria Wilczer (ur. 21 marca 1917 w pociągu na trasie Warszawa-Moskwa, zm. 17 września 1979 w Dallas[1]) – aktorka pochodzenia żydowskiego[2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Przed rozpoczęciem kariery aktorskiej pracowała w Banku Zrzeszonych Rzemieślników Żydowskich. W 1929 roku wzięła udział w konkursie Miss Judei organizowanym przez "Nasz Przegląd", a rok później została Miss Akademików. Karierę aktorską rozpoczęła w 1933 roku, kiedy została zakwalifikowana do Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej w Warszawie. Ukończyła go w 1936 roku, po czym została zaangażowana do Teatru Polskiego i Małego. Zadebiutowała rolą Arabelli w Klubie Pickwicka. W międzyczasie pojawiała się również w filmach.
W czasie wojny przebywała początkowo w Paryżu, gdzie została zaangażowana do filmu "Ostatnia noc". Pracowała również jako pielęgniarka przy Czerwonym Krzyżu oraz w biurze Ministerstwa Spraw Wojskowych we Francji. w 1940 roku, była także członkinią Teatru Polskiego w Paryżu. 30 kwietnia 1940 roku wyszła za mąż za Teodora Dzierzgowskiego[3] we francuskim kurorcie Biarritz. Stamtąd przedostała się przez Hiszpanię i Portugalię do Wielkiej Brytanii, gdzie otrzymała pracę w biurze emigracyjnego rządu.
4 września 1942 roku wypłynęła na statku m/s "Stalowa Wola" do Stanów Zjednoczonych. Wysiadła w Montrealu i przez St. Albanas w stanie Vermount dostała się do nowego Jorku. Początkowo zarabiała dając przedstawienia przed filmami z jej udziałem, następnie zatrudniła się w biurze pracując jednocześnie w nowo utworzonym Polskim Teatrze Artystów. Okazjonalnie występowała także w nowojorskim radiu WHOM.
Między październikiem 1942 roku, a lipcem 1943 roku pracowała jako maszynistka w biurach Samodzielnej Ekspozytury Wywiadowczej „Estezet” Oddziału II Sztabu Naczelnego Wodza w Nowym Jorku[3]. Tam poznała Stanisława Sławika, za którego wyszła za mąż 10 października 1947 roku w Waszyngtonie.
Od 1949 roku mieszkała z mężem w Dallas, gdzie rok późnej otworzyła słynną restaurację "Old Warsaw".
Zmarła na raka płuc 17 września 1979 roku w szpitalu episkopalnym przy Gaston Avenue w Dallas[3].
Filmografia
[edytuj | edytuj kod]- 1936: Bolek i Lolek – Krysia, córka Browna
- 1937: Halka – Zofia
- 1939: Doktór Murek – Nira
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Nekrolog. „Wiadomości”, s. 4, Nr 42 (1751) z 21 października 1979.
- ↑ Grzegorz Rogowski , Janina Wilczówna [online], stare-kino.pl [dostęp 2020-02-24] (pol.).
- ↑ a b c Grzegorz Rogowski , Janina Wilczówna. Spełniony amerykański sen [online], stare-kino.pl, 24 lutego 2020 [dostęp 2020-02-24] (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Janina Wilczówna w bazie filmpolski.pl
- Janina Wilczówna w bazie Filmweb
- Janina Wilczówna na zdjęciach w bibliotece Polona