Janusz Kaczmarski (muzyk) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zobacz też: inne osoby nazywające się Janusz Kaczmarski.

Janusz Kaczmarski – polski gitarzysta big beatowy, basista^[2]. Współzałożyciel zespołu Skaldowie^[3].

Urodził się i wychował w Krakowie^[3]. W początkach 1965 roku wraz z bratem^[4][5] Zygmuntem Kaczmarskim (gitara), Feliksem Naglickim (gitara basowa) i Jerzym Fasińskim (perkusja), założył zespół Skaldowie^[3]. Pierwsze próby odbywały się w mieszkaniu rodziny Kaczmarskich, które mieściło się na trzecim piętrze przy ul. Józefa Sarego w Krakowie^[3]. Jesienią 1965 roku do grupy dołączył Andrzej Zieliński (kompozytor większości nowego repertuaru), a nieco później Jacek Zieliński (twórca nazwy zespołu)^[3][6]. Po pewnym muzycy Skaldów nawiązali kontakt z kierownikiem muzycznym Radia Kraków, Andrzejem Jaroszewskim, który później został ich kierownikiem artystycznym i który zaproponował żeby próby zespołu odbywały się w studiu nagraniowym rozgłośni (można było je również nagrywać)^[3]. Od tego momentu rozpoczął się rozwój kariery Skaldów, któremu towarzyszyły pierwsze sukcesy^[3]. Muzyk tryumfował wraz z zespołem podczas Krakowskich Giełd Piosenki oraz na IV Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu i na Wiosennym Festiwalu Muzyki Nastolatków^[3]. Ponadto zarejestrował większość nagrań na debiutancką płytę grupy pt. Skaldowie z 1967 roku, a także jej pierwsze nagrania radiowe^[2][3] oraz wystąpił w filmach Cierpkie głogi i Mocne uderzenie (w 1966 roku ukazała się także EP-ka pt. Piosenki z filmu „Mocne uderzenie” – Muza, N 0462)^[2][3][4]. Na początku 1967 roku na tle tarć spowodowanych odmiennymi koncepcjami artystycznymi, wraz z bratem Zygmuntem opuścił zespół^[2]. W latach 1967–1968 grał w grupie Szwagry^[7], a następnie podjął współpracę z Estradą Krakowską i z Tadeuszem Woźniakiem (zagrał na basie na jego longplayu pt. Zegarmistrz światła z 1972)^[2][4]. Pod koniec lat 70. wyemigrował do Stanów Zjednoczonych^[2][4].

• Janusz Kaczmarski w bazie Discogs.com (ang.)