Jarogniew Wojciechowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Błogosławiony
Jarogniew Zdzisław Wojciechowski

męczennik
Data i miejsce urodzenia	5 listopada 1922 Poznań
Data i miejsce śmierci	24 sierpnia 1942 Drezno
Czczony przez	Kościół katolicki
Beatyfikacja	13 czerwca 1999 Warszawa przez Jana Pawła II
Wspomnienie	24 sierpnia

Jarogniew Zdzisław Wojciechowski (ur. 5 listopada 1922 w Poznaniu, zm. 24 sierpnia 1942 w Dreźnie) – polski męczennik II wojny światowej, błogosławiony Kościoła rzymskokatolickiego.

Wychowanek Salezjańskiego Oratorium w Poznaniu. Był ministrantem, należał do organizacji "Wojsko Ochotnicze Ziem Zachodnich". Udzielał się muzycznie, grał na fortepianie, śpiewał w chórze, a także komponował utwory muzyczne. Występował jako aktor amator. Walczył w bitwie nad Bzurą, a po przegranej pod Kutnem wrócił do Poznania^[1]. Aresztowany przez gestapo 23 września 1940 roku, razem z Edwardem Kaźmierskim, Czesławem Jóźwiakiem, Edwardem Klinikiem i Franciszkiem Kęsym trafił do więzienia gestapo w Domu Żołnierza, następnie do niemieckiego obozu w Forcie VII i więzienia przy ulicy Młyńskiej. 16 listopada 1940 przewieziony został do Wronek, a na koniec trafił do więzienia w Berlinie (23 kwietnia 1941). Z wyrokiem śmierci wydanym 1 sierpnia 1942 oczekiwał egzekucji w Dreźnie.

W liście pożegnalnym napisał:

Beatyfikował go papież Jan Paweł II w gronie 108 polskich męczenników 13 czerwca 1999.

• Polscy święci i błogosławieni
• Beatyfikowani i kanonizowani przez Jana Pawła II
• Modlitwa za pośrednictwem świętego
• Kościół Najświętszej Marii Panny Wspomożycielki Wiernych w Poznaniu

• MarianM. Orłoń MarianM., Wierni do końca, Łódź: Wydawnictwo Salezjańskie, 1984 . Brak numerów stron w książce
• Geni, Jarogniew Wojciechowski - dostęp 5.12.2020

• Strona poświęcona piątce męczenników z Poznania