Jarosław Perszko – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jarosław Perszko
Ilustracja
(2010)
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

10 sierpnia 1962
Hajnówka

Doktor habilitowany nauk sztuk pięknych
Specjalność:
rzeźba, scenografia, performance
Alma Mater

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Doktorat

2001 – sztuki piękne
Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie

Habilitacja

2008 – sztuki piękne
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Wykładowca Politechniki Białostockiej
Stanowisko

Prorektor ds. studenckich

Odznaczenia
Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Jarosław Perszko (ur. 10 sierpnia 1962 w Hajnówce) – artysta rzeźbiarz, autor instalacji i działań performance, prorektor Politechniki Białostockiej. Zamieszkały w Hajnówce.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się i wychował w Hajnówce. Ukończył tam I Liceum Ogólnokształcące im. Marii Curie-Skłodowskiej. Jest absolwentem Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 1989 obronił dyplom z wyróżnieniem w Pracowni Rzeźby prof. Hanny Brzuszkiewicz. W latach 1989–1990 był asystentem prof. Adolfa Ryszki w Zakładzie Rzeźby UMK w Toruniu.

Od 1997 pracownik naukowo-dydaktyczny w Zakładzie Rysunku, Malarstwa i Rzeźby Wydziału Architektury Politechniki Białostockiej. Od 2002 adiunkt w Katedrze Architektury Wnętrz tamże.

Od 2001 jest inicjatorem, współzałożycielem i prezesem międzynarodowego stowarzyszenia „ARTYŚCI W NATURZE”. W latach 2001–2002 był kuratorem i uczestnikiem Międzynarodowego Sympozjonu Artystyczno-Programowego „TOPIŁO 2001”, „TOPIŁO-UTOPIA 2002”, „TOPIŁO-UTOPIA 2003”[1].

W 2001 doktoryzował się w zakresie sztuk pięknych na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie na podstawie pracy Żona Lota – ekspozycja prac (promotor: Adam Myjak). W 2008 uzyskał na UMK stopień doktora habilitowanego. Swą rozprawę habilitacyjną, zatytułowaną Proces jako element wartości artystycznej dzieła, poświęcił teoretycznym aspektom swej twórczości.

Na przełomie 2009/2010, z okazji XX-lecia pracy twórczej artysty, opublikowana została monografia Proces-ja/Process-I-On, podsumowująca jego dotychczasowy dorobek.

Prace artysty wielokrotnie wystawiane są na aukcjach charytatywnych, m.in. na rzecz wsparcia Akogo – fundacji Ewy Błaszczyk (Warszawa 2007) czy Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. Artysta zaangażowany jest w działania warsztatowe, odbywane w przestrzeni publicznej przy współpracy z CSW Zamek Ujazdowski.

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

W wieloetapowej twórczości Jarosława Perszko naczelny problem stanowi rzeźba jako dynamiczny obiekt. Dzieła artysty z początków twórczości wyrastają z tradycji polskiej rzeźby. W latach 1998–2000 artysta skupiał się na tworzeniu prac przede wszystkim w metalu (brąz, aluminium) i kamieniu (marmur, granit). W pracach tych widoczne były wpływy klasyków rzeźby odlewniczej – Alberto Giacomettiego czy Richarda Serry, a także artystów polskich jak Barbara Zbrożyna i Adolf Ryszka, z którymi oprócz relacji zawodowych, artystę łączyła bliska przyjaźń. Prace Perszko z owego czasu przybierały formy uabstrakcyjnionych figur ludzkich czy elementów krajobrazu (Płaszczyzna, Galeria Manhattan, Łódź, 1998; Cienie, Galeria Marszand, Białystok, 1998).

Po 2000, mimo iż nie odszedł od technik rzeźbiarskich, włączył do swej twórczości elementy eksperymentu z widzem i przestrzenią wystawienniczą. Od tego czasu naczelnym problemem twórczym stała się już nie rzeźba jako finalny produkt, ale proces powstania owej rzeźby i jej funkcjonowanie[2]. Artysta częściowo odchodzi także od tradycyjnych metod odlewniczych, a za materiał twórczy posługują czarny piach odlewniczy, wapno, sól czy woda (Z.P.P i P.S.O.(D.II)- Galeria Arsenał, Białystok, 2002; Papier, smoła, sól- Międzynarodowy Plener Plastyczny „Czartowisko 2003”; Po co po- Galeria „Kaplica” Centrum Rzeźby Polskiej, Orońsko, 2003; Der Katholische Faktor- Galeria Leerer Beutel, Ratyzbona, 2009). W przedmiotach codziennego użytku czy ludzkim ciele dostrzega wartości, które poddane artystycznej transformacji nabierają nowego znaczenia (DekalogCRP Orońsko, Żona Lota- Musee des Beaux-Arts de Dole, Francja, 2002)[3].

W uprawianych performancach artysta akcentuje często destrukcję fizycznego przedmiotu, jego kruchość i nietrwałość, odnosząc ten problem do pojęcia czasu w ludzkiej egzystencji. (Po co po- Galeria „Kaplica” Centrum Rzeźby Polskiej, Orońsko, 2003; to be- Dziga Gallery, Lwów, Ukraina, 2004). Zagadnienie procesu twórczego w przypadku Jarosława Perszko zawsze ściśle wiąże się z metaforycznym i filozoficznym problemem przemijalności, nietrwałości, syntezy materii i ducha. Cennie definiuje ową praktykę Eulalia Domanowska, kuratorka jednej z wystaw artysty (PejzażGaleria XX1, Warszawa), pisząc: „Jarosław Perszko tworzy prace nasycone tajemnicą, metafizyką. Akt twórczy, którego zapisem jest materialna forma rzeźby wynika u niego z filozofii artysty, traktującego uprawianą sztukę, jako nieustanne źródło poznania.”[4].

Prace Jarosława Perszko znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Szczecinie, Centrum Sztuki Współczesnej w Zamku Ujazdowskim, CRP Orońsko, Mazowieckim Centrum Sztuki Współczesnej w Radomiu oraz zbiorach prywatnych we Francji, Szwecji, Stanach Zjednoczonych i Polski.

Wystawy indywidualne i problemowe

[edytuj | edytuj kod]

Wystawy zbiorowe

[edytuj | edytuj kod]
  • 2002 INTEGRART 2001 Dom Artysty Plastyka, Warszawa,
  • 2003 Czartowisko 2003, Galeria Alisar, Warszawa,
  • 2003 Topiło Utopia 2003, Topiło
  • 2005 Wśród Przyjaciół, Galeria-Pracownia, Emilii Plater 14, Warszawa,
  • 2005 Topiło Utopia 20200501-2005, Muzeum Kultury Białoruskiej, Hajnówka
  • 2007 Chusta św. Weroniki, Podziemia Kościoła Pokamedulskiego, Uniwersytet Stefana Kardynała Wyszyńskiego w Warszawie
  • 2008 6 z 7/1, Międzynarodowy Sympozjon Artystyczny – Aliaż, Hajnówka
  • 2008 pod ochroną parasola, LET CSW Zamek Ujazdowski, Pole Mokotowskie, Warszawa
  • 2008 ...to plane, Festiwal Krótkich Form 4’’61’, VI Podlaski Festiwal Nauki Sztuki, Politechnika Białostocka, Białystok
  • 2009 Der Katolische Faktor in der zeitgenössischen Kunst aus Polen und Deutschland, Historische Musseum, Regensburg, Niemcy
  • 2009 energia pola, Pole Mokotowskie, CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa
  • 2009 kilogram masła, Ikony Zwycięstwa, Centrum Humboldta, Berlin
  • 2009 Zapomniane pokoje, Bałtycka Galeria Sztuki, Ustka
  • 2010 Piękne kłamstwa, Galeria XX1, Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie
  • 2010 Dotyk człowieka, Ambasada Niemiec, Warszawa

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Orońsko, kwartalnik rzeźby, 1-2(54-55)/2004, s. 30.
  2. Jarosław Perszko, Proces jako element wartości artystycznej dzieła, rozprawa habilitacyjna w dyscyplinie artystycznej rzeźba, 2006 (19.12.2010)
  3. Orońsko, op.cit.(19.12.2010)
  4. Eulalia Domanowska, http://wystawy.gdzieco.pl/Warszawa/2010/Jaroslaw-Perszko-Pejzaz (19.12.2010)
  5. https://web.archive.org/web/20160306062251/http://pracowniagaleria.pl/press/PG_DTB_art.pdf (19.12.2010)
  6. MKiDN – Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis [online] [dostęp 2019-06-20] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]