Jarosław Tumidajski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jarosław Tumidajski
Data urodzenia

1980

Narodowość

Polska

Język

polski

Dziedzina sztuki

teatr, radio

Jarosław Tumidajski (ur. 1980) – polski reżyser teatralny i radiowy. Trzykrotny laureat Nagrody Teatralnej Marszałka Województwa Pomorskiego (2008, 2009 i 2017)[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował teatrologię na Uniwersytecie Jagiellońskim[1]. Ukończył studia na Wydziale Reżyserii Dramatu krakowskiej PWST[1].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

20 czerwca 2020 roku wziął ślub z Katarzyną Dąbrowską.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W 2001 zadebiutował jako reżyser sztuki Esther Vilar Królowa i Szekspir z Iwoną Bielską w roli królowej Elżbiety I w Starym Teatrze w Krakowie, gdzie zrealizował potem Niepoprawnych wg Fantazego (2004) Juliusza Słowackiego i Nocny autobus (2005) Michała Walczaka. W Teatrze Wybrzeże w Gdańsku wyreżyserował: Grupę Laokoona (2007) Tadeusza Różewicza, Oni (2008) Witkacego, Pana Tadeusza (2011) Adama Mickiewicza, Wyspę niczyją. Mapping (2012) swojego autorstwa, Kreację (2016) Ireneusza Iredyńskiego, Uwiedzonych (2016) swojego autorstwa i Niezwyciężonego (2019) Torbena Bettsa[2].

Ponadto wyreżyserował między innymi: Świętą Joannę szlachtuzów (2008) Bertolta Brechta w Teatrze Miejskim w Gdyni, Disneyland (2009) wg Stanisława Dygata w Teatrze Ludowmy w Krakowie, Trans-Atlantyk (2010) wg Witolda Gombrowicza[3] i Solaris (2011) wg Stanisława Lema w Teatrze Śląskim w Katowicach[1]. W latach 2016–2018 był etatowym reżyserem Teatru Współczesnego w Warszawie.

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Michał Brancewicz: Jarosław Tumidajski. Trojmiasto.pl. [dostęp 2020-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-05)]. (pol.).
  2. Przemysław Gulda (2019-07-10): Jarosław Tumidajski: Wszędzie istnieją podziały społeczne. „Gazeta Wyborcza”. [dostęp 2020-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-05)]. (pol.).
  3. Małgorzata Matuszewska (2010-11-05): Tumidajski: Niepoprawna Polska. „Gazeta Wrocławska”. [dostęp 2020-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-05)]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]