Jaskinia w Kleninie – Wikipedia, wolna encyklopedia
Plan jaskini | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Właściciel | prywatny |
Długość | 52,5 m |
Głębokość | 12 m |
Deniwelacja | 12 m |
Wysokość otworów | 689 m n.p.m. |
Ekspozycja otworów | ku SE |
Data odkrycia | znana od dawna |
Kod | (nr inwentarzowy PIG) K.G-01.36 |
Położenie na mapie gminy Kamienica | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu limanowskiego | |
49°33′28″N 20°20′33″E/49,557917 20,342517 |
Jaskinia w Kleninie – największa jaskinia Gorców. Znajduje się w zboczu Łazisk opadającym do przysiółka Klenina w Kamienicy[1] w województwie małopolskim, w powiecie limanowskim[2].
Opis jaskini
[edytuj | edytuj kod]Wejście do jaskini znajduje się w pobliżu źródeł Górkowego Potoku, na wysokości 689 m n.p.m. Długość jaskini wynosi 52,5 metrów, a jej deniwelacja 12 metrów[3].
Od małego otworu wejściowego idzie wąski, idący lekko w dół, szczelinowy korytarz dochodzący do niewielkiej sali nazwanej Komorą. W jej północno-zachodniej części zaczyna się wysoki, ale wąski korytarz prowadzący do Wielkiej Sali. Odchodzi z niej niewielka salka kończąca się szczelinowym korytarzykiem oraz kilka krótkich szczelin[1].
Jaskinia jest typu osuwiskowego. Zamieszkują ją nietoperze. Ściany są suche, brak jest na nich roślinności[1].
Jaskinia znana od dawna. Była schronieniem dla partyzantów podczas II wojny światowej[3]. Jednak jej pierwszy plan i opis sporządzili dopiero we wrześniu 2008 roku Krzysztof Buczek, Andrzej Chlebek, Radosław Błachut[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2018-03-26] .
- ↑ Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2021-12-27] .
- ↑ a b Grzegorz Klassek , Tomasz Mleczek , Eksploracja i inwentaryzacja jaskiń polskich Karpat fliszowych, „43. Sympozjum Speleologiczne”, Zamość 2009, ISBN 978-83-61191-24-7 .