Jaskinia w Szerokiem – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jaskinia w Szerokiem

Plan jaskini
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Położenie	Tatry Zachodnie Dolina Miętusia
Właściciel	Skarb Państwa (Tatrzański Park Narodowy)
Długość	40 m
Głębokość	13,5 m
Deniwelacja	13,5 m
Wysokość otworów	1831 m n.p.m.
Wysokość otworów nad dnem doliny	600 m
Ekspozycja otworów	ku górze
Data odkrycia	znana od dawna
Kod	(nr inwentarzowy PIG) T.E-11.04
Położenie na mapie Tatr Jaskinia w Szerokiem
Położenie na mapie Karpat Jaskinia w Szerokiem
49°14′17″N 19°53′57″E/49,238189 19,899186

Jaskinia w Szerokiem (Jaskinia w Szerokim, W Szerokim) – jaskinia w Dolinie Miętusiej w Tatrach Zachodnich^[1]. Wejście do niej znajduje się w Twardym Upłazie, w północnym zboczu Twardej Kopy, na wysokości 1831 metrów n.p.m. Długość jaskini wynosi 40 metrów, a jej deniwelacja 13,5 metrów^[2][3].

Główny ciąg jaskini prowadzi w dół z małego otworu wejściowego stromą pochylnią do niewielkiej salki i dalej 2,5 metrową studzienką do komory zawaliskowej. Z niej idą dwa ciągi, w tym jeden bardzo wąski, łączące się przy prożku z want. Dalej główny ciąg znów się rozdziela i kończy szczelinami^[3].

Ściany jaskini są mokre. Do 4 metrów w głąb od otworu rosną porosty^[3].

Jaskinia była prawdopodobnie znana od dawna. Ogólną wzmiankę o jaskiniach w zboczu Twardego Upłazu opublikował już A. Wrzosek w 1933 roku. W lipcu 1963 roku J. Wala wraz z M. Bąbińskim odkopali otwór i w jaskini znaleźli kartkę przyciśniętą kamieniem, świadczącą o tym, że ktoś już w niej był. Nie udało się ustalić kto^[3].