Jazz-hop – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jazz-hop
Pochodzenie

jazz, hip-hop

Czas i miejsce powstania

późne lata 80. XX w. (Stany Zjednoczone)

Instrumenty

gramofon, perkusja, trąbka, puzon, gitara elektryczna, gitara basowa, fortepian

Gatunki pokrewne

Nu jazz, trip hop

Jazz-hop (jazz rap) – gatunek muzyczny będący pochodną hip-hopu i jazzu. Powstał pod koniec lat 80. XX w. w Stanach Zjednoczonych. W tekstach jazz-hop przejawia zbieżność z odłamami politycznego i świadomego hip-hopu oraz afrocentryzm[1]. Serwis muzyczny AllMusic opisuje jazz-hop jako próbę fuzji zamierzchłej muzyki Afroamerykanów z nową dominującą formą (przyp. hip-hop), składając hołd przeszłym twórcom, jednocześnie, niejako poszerzając horyzonty współczesnym wykonawcom[2].

Warstwa muzyczna oparta jest częściej na standardach hip-hopowych (samplowanie) niż jazzowych, przy wykorzystaniu instrumentarium typowego dla drugiego z gatunków, tj. trąbka, puzon i inne. Spotkane są dwa odmienne podejścia do wykonania jazz-hopu, oparte na improwizacji instrumentalnej jak i wokalnej, lub też pozbawione tej formy wyrazu artystycznego. Do prekursorów gatunku zaliczani są m.in. tacy wykonawcy jak A Tribe Called Quest, De La Soul oraz Digable Planets[3].

W Polsce wykonawcy jazz-hopowi stanowią margines, w tejże stylistyce nagrywali Michał Urbaniak z projektem Urbanator, łódzki raper O.S.T.R. oraz Pono[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Stuart Borthwick, Ron Moy: Popular Music Genres: An Introduction. Edinburgh University Press, 2004, s. 166. ISBN 0-7486-1745-0.
  2. Vladimir Bogdanov: All Music Guide to Hip-hop: The Definitive Guide to Rap & Hip-hop. Backbeat Books, 2003, s. 9. ISBN 978-0-87930-759-2.
  3. Andrzej Cała, Radek Miszczak: Beaty, rymy, życie. Leksykon muzyki hip-hop. Poznań: Kurpisz S.A., 2005, s. 522-523. ISBN 83-89738-75-9.
  4. Piotr Zdziarstek: Pono "Wizjoner" - singiel, tracklista i preorder. www.popkiller.pl. [dostęp 2014-12-24]. (pol.).