Jean-Marc Mormeck – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jean-Marc Mormeck

Pseudonim	The Marksman
Data i miejsce urodzenia	3 czerwca 1972 Pointe-à-Pitre
Obywatelstwo	Francja
Wzrost	181 cm
Styl walki	praworęczny
Kategoria wagowa	ciężka
Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk	43
Zwycięstwa	37
Przez nokauty	23
Porażki	6
↑ Bilans walk aktualny na 5 grudnia 2014.
Multimedia w Wikimedia Commons

Jean-Marc Mormeck (ur. 3 czerwca 1972 w Pointe-à-Pitre na Gwadelupie) – francuski bokser, były dwukrotny zawodowy mistrz świata organizacji WBC i WBA w kategorii junior ciężkiej (do 200 funtów).

Pierwszą walkę na zawodowym ringu stoczył w 1995. Już na początku kariery, w 1997, doznał dwóch porażek (kolejno w swojej czwartej i piątej walce). Jednak po tych pierwszych niepowodzeniach Mormeck zaczął wygrywać.

23 lutego 2002 pokonał przez techniczny nokaut Virgila Hilla i odebrał mu tytuł mistrza świata organizacji WBA^[1]. Jeszcze w tym samym roku zdołał po raz pierwszy obronić pas mistrzowski, odnosząc zwycięstwo nad Dalem Brownem (techniczny nokaut w ósmej rundzie)^[2].

W 2003 stoczył tylko jeden pojedynek. Pokonał w nim Aleksandra Gurowa^[3]. W maju 2004 doszło do rewanżowej walki z Hillem. Mormeck po raz drugi okazał się lepszy od Amerykanina, choć tym razem nie zdołał zakończyć pojedynku przed czasem (mimo iż Hill w ósmej rundzie był liczony)^[4].

W następnym roku, pokonując na punkty Wayne'a Braithwaite'a, wywalczył drugi tytuł mistrza świata, tym razem organizacji WBC^[5]. Oba mistrzowskie pasy stracił już w następnej walce, w której został znokautowany (po raz pierwszy w karierze) w dziesiątej rundzie przez O'Neila Bella. Jako że Jamajczyk posiadał już tytuł mistrza świata organizacji IBF, został on pierwszym niekwestionowanym mistrzem świata w kategorii junior ciężkiej od czasów Evandera Holyfielda w 1988^[6].

17 marca 2007 doszło do pojedynku rewanżowego między tymi pięściarzami. Tym razem lepszy okazał się Francuz, wygrywając walkę na punkty. Odzyskał tym samym pasy mistrzowskie organizacji WBC i WBA^[7]. 10 listopada 2007 przegrał przez techniczny nokaut w siódmej rundzie z Davidem Haye'em, mimo że w czwartej rundzie Brytyjczyk leżał na deskach^[8].

Po tej porażce przez dwa lata nie boksował. Na ring wrócił w grudniu 2009, zmieniając kategorię wagową na ciężką. W pierwszej walce po powrocie pokonał na punkty Vinny'ego Maddalone'a^[9]. 6 maja 2010 odniósł kolejne zwycięstwo na punkty, pokonując Fresa Oquendo^[10]. Kolejnym rywalem Mormecka był Uzbek Timur Ibragimow. Do pojedynku obu pięściarzy doszło 2 grudnia 2010, a stawką był pas WBA International wagi ciężkiej. Mormeck wygrał niejednogłośnie na punkty (116-111, 116-112, 113-115)^[11]. 3 marca 2012 zmierzył się z mistrzem federacji WBA, IBF, WBO oraz IBO Wołodymyrem Kłyczko przez którego został znokautowany w czwartej rundzie^[12].

5 grudnia 2014 w Paryżu przegrał niejednogłośnie na punkty z Polakiem Mateuszem Masternakiem (34-2, 24 KO). Stosunkiem głosów dwa do remisu 92:99, 92:98 i 95:95^[13].

• Lista walk zawodowych Jeana-Marca Mormecka na BoxRec.com