Jean Le Maingre (1366–1421) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jean Le Maingre
ilustracja
Data urodzenia

1366

Data śmierci

1421

Zawód, zajęcie

rycerz, marszałek Francji

Multimedia w Wikimedia Commons

Jean Le Maingre, zwany Boucicaut (1366–1421) – rycerz i marszałek Francji[1][2].

Był synem Jeana Le Maingre, również marszałka Francji, po którym odziedziczył nie tylko imię i nazwisko, ale także przydomek Boucicaut[1].

Doświadczenie bojowe zdobywał między innymi u Krzyżaków[3] w Prusach[2]. Przybywał do Prus trzykrotnie w latach 1384, 1385 i 1390–1391[4]. W 1388 odbył pielgrzymkę do Ziemi Świętej[4]. Dowiódł swojej odwagi i gotowości do poświęcenia się dla innych, gdy dowiedział się, że hrabia Eu, również podróżujący do Palestyny, został uwięziony przez Egipcjan. Dobrowolnie oddał się w ich ręce, by dotrzymać towarzystwa szlachetnie urodzonemu koledze. Po uwolnieniu obaj kontynuowali pielgrzymkę[4]. Brał udział w bitwie pod Nikopolis[1]. Został wzięty przez Turków do niewoli i w przeciwieństwie do wielu innych jeńców, straconych na rozkaz sułtana Bajazyda, przeżył. Zapłacono za niego okup[1]. Odznaczył się też w obronie Konstantynopola w latach 1398–1399[5]. W latach 1401–1407 był gubernatorem Genui[6]. Był jednym z francuskich dowódców w kolejnej odsłonie wojny stuletniej, wznowionej przez Henryka V Lancastera. Po bitwie pod Azincourt, stoczonej 25 października 1415, dostał się do angielskiej niewoli[1]. Zmarł w Yorkshire, nie odzyskawszy wolności w 1421[1].

Był wzorem nie tylko męstwa, ale również rycerskiej kultury. Założył zakon rycerski Dame Blanche à l’Écu Vert, mający nieść pomoc kobietom, których krewni wyruszyli na wojnę[1]. Do anegdoty przeszło jedno z jego powiedzeń. Kiedy na ulicy ukłonił się kapeluszem stojącym tam damom lekkich obyczajów, w odpowiedzi na drwiny ze strony innych szlachciców stwierdził, że woli oddać cześć dziesięciu takim paniom, niż zaniedbać uprzejmości wobec jednej cnotliwej kobiety[7].

O udziale marszałka Boucicauta w bitwie pod Nikopolis wspomina w utworze O Zawiszy Czarnym opowieść Karol Bunsch.

Marszałek Boucicaut modli się do świętej Katarzyny
Herb marszałka Boucicauta

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f g Jean II le Meingre Boucicaut, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-08-03] (ang.).
  2. ↑ a b Boucicaut, Jean, w: 1911 Encyclopædia Britannica, Vol. 4. en.wikisource.org. [dostęp 2017-08-03]. (ang.).
  3. ↑ Michał Baliński, Tymoteusz Lipiński: Starożytna Polska pod względem historycznym, jeograficznym i statystycznym. books.google.com, 1846. s. 138. [dostęp 2017-08-05]. (pol.).
  4. ↑ a b c Gideon Brough: Boucicaut, Jean II leMaingre (ca. 1366–1421) w: Encyclopaedia of War. academia.edu, 2012. [dostęp 2017-08-10]. (ang.).
  5. ↑ Jean le Meingre Boucicaut, Marshal of France, c.1366-1421. historyofwar.org/. [dostęp 2017-08-03]. (ang.).
  6. ↑ Jean Le Maingre, called Boucicaut (Biographical details). britishmuseum.org. [dostęp 2017-08-03]. (ang.).
  7. ↑ Marek Kordos: O Matematyku, rycerzu Gwiazdy Pitagorejskiej, czyli tentamen mythologiae mathematicae. msn.uph.edu.pl. s. 30-31. [dostęp 2017-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-04)]. (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jean_Le_Maingre_(1366–1421)&oldid=71785779”