Jelena Obrazcowa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jelena Obrazcowa
Еле́на Васи́льевна Образцо́ва
Ilustracja
Jelena Obrazcowa (2000)
Data i miejsce urodzenia

7 lipca 1939
Leningrad

Data śmierci

12 stycznia 2015

Miejsce spoczynku

Cmentarz Nowodziewiczy

Zawód, zajęcie

śpiewaczka operowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Ludowy Artysta ZSRR Nagroda Leninowska
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” II klasy Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy

Jelena Wasiljewna Obrazcowa (Еле́на Васи́льевна Образцо́ва, ur. 7 lipca 1939 w Leningradzie zm. 12 stycznia 2015[1]) – radziecka śpiewaczka operowa, mezzosopran, laureatka tytułu Ludowego Artysty ZSRR w 1976 r. i Bohatera Pracy Socjalistycznej w 1990.

Urodzona w Leningradzie, Obrazcowa opuściła rodzinne miasto w czasie ewakuacji Leningradu. W 1948 r. wstąpiła do chóru pionierów im. Andrieja Żdanowa, w którym śpiewała do 1954 r. Uczyła się w szkołach muzycznych w Taganrogu i Rostowie, w latach 1958–1964 była uczennicą konserwatorium w Leningradzie. Po jego ukończeniu została solistką w Teatrze Bolszoj. Śpiewała także w operze wiedeńskiej.

Była laureatką pierwszych nagród w Międzynarodowym Konkursie Muzycznym im. Piotra Czajkowskiego, w konkursie w Barcelonie, a także na festiwalu im. Michaiła Glinki. Za osiągnięcia artystyczne otrzymała Złoty Medal „Sierp i Młot” (27 grudnia 1990), Order Lenina (27 grudnia 1990), Order „Za zasługi dla Ojczyzny” II klasy (10 czerwca 2009) i III klasy (17 czerwca 1999), dwukrotnie Order Czerwonego Sztandaru Pracy (w 1971 i 1980), tytuł Ludowego Artysty ZSRR (25 maja 1976), Nagrodę Leninowską (1976), Order Świętego Daniela i Order Świętej Olgi. Została pochowana na Cmentarzu Nowodziewiczym.

Najsłynniejsze role

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]