Jelena Stempkowska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jelena Stempkowska

Елена Стемпковская

młodszy sierżant
Data i miejsce urodzenia	1921 Mazurszczyna w rejonie soligorskim w obwodzie mińskim
Data i miejsce śmierci	26 czerwca 1942 Zimowieńka w rejonie szebiekińskim w obwodzie biełgorodzkim
Przebieg służby
Lata służby	1941–1942
Siły zbrojne	Armia Czerwona
Jednostki	216 Pułk Strzelców, 76 DS
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa †
Odznaczenia

Jelena Konstantinowna Stempkowska (ros. Елена Константиновна Стемпковская, ur. 1921 we wsi Mazurszczyna w rejonie soligorskim w obwodzie mińskim, zm. 26 czerwca 1942 k. wsi Zimowieńka(inne języki) w rejonie szebiekińskim(inne języki) w obwodzie biełgorodzkim) – radziecka radiotelegrafistka, Bohater Związku Radzieckiego (1946).

Urodziła się w rosyjskiej rodzinie chłopskiej. Studiowała w Instytucie Pedagogicznym w Taszkencie, mieszkała w kiszłaku Bajaut-1 w obwodzie syrdaryjskim w Uzbekistanie, od czerwca 1941 służyła w Armii Czerwonej. Ukończyła kursy radiotelegrafistów, od stycznia 1942 uczestniczyła w wojnie z Niemcami, była radzistką batalionu piechoty 216 pułku piechoty 76 Dywizji Piechoty 21 Armii Frontu Południowo-Zachodniego w stopniu młodszego sierżanta. W czerwcu 1942 podczas wychodzenia batalionu z okrążenia ubezpieczała łączność ze sztabem pułku, później wraz z plutonem osłaniała odwrót batalionu, zginęła w walce. Została pochowana we wsi Zimowieńka. Była odznaczona Orderem Czerwonego Sztandaru, 15 maja 1946 pośmiertnie otrzymała tytuł Bohatera Związku Radzieckiego i Order Lenina.

• http://www.warheroes.ru/hero/hero.asp?Hero_id=1630 (ros.)