Jerzy Ładyka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jerzy Jan Ładyka (ur. 17 lutego 1930^[1] w Tarłowie, zm. 14 września 2019^[2][3] w Konstancinie-Jeziornie) – polski filozof i religioznawca marksistowski, profesor nauk humanistycznych^[4].

• Dembowski, Warszawa: "Wiedza Powszechna", 1968.
• Elementy wiedzy o kulturze, Warszawa: Akademia Nauk Społecznych przy KC PZPR, 1987.
• Filozoficzne problemy współczesnego chrześcijaństwa, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1973.
• Ideały społeczne socjalizmu, Warszawa: Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, 1978.
• Kultura i światopogląd. Szkice krytyczne, Warszawa: "Comandor", 2002.
• Literatura i światopogląd, Warszawa: ANS, 1989.
• Myśl katolicka i socjalizm. Polemiki ideologiczne, Warszawa: Sekcja Wydawnictw i Informacji Naukowej IPPM-L, 1983.
• O filozofii marksistowskiej, Warszawa: "Książka i Wiedza", 1975.
• O kulturowej tożsamości lewicy w Polsce, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2010.
• Podstawy filozofii marksistowskiej, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1983.
• Problemy ideologii i światopoglądu w myśli Lenina, (red.) Warszawa: IPPM-L KC PZPR, 1980.
• Przygoda z lewicą, Warszawa: "Comandor", 2001.
• Społeczeństwo i polityka. Wybór tekstów, Warszawa: Książka i Wiedza, 1968.
• Wybrane problemy teoretyczne marksizmu-leninizmu w myśli współczesnej, Warszawa: Wyższa Szkoła Nauk Społecznych przy KC PZPR, 1978.
• Wybrane problemy teoretyczne marksizmu-leninizmu w myśli współczesnej (red.), Warszawa: "Książka i Wiedza", 1981.
• Zarys filozofii marksistowskiej, Warszawa: "Książka i Wiedza", 1979^[5].