Jerzy Woronczak – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
profesor nauk humanistycznych | |
Specjalność: historia kultury żydowskiej, historia literatury staropolskiej, językoznawstwo ogólne i porównawcze | |
Alma Mater | |
Doktorat | |
Profesura | |
Uczelnia |
Jerzy Woronczak (ur. 9 listopada 1923 w Radomsku, zm. 6 marca 2003 we Wrocławiu) – profesor, językoznawca, mediewista, badacz literatury średniowiecznej, jeden z twórców językoznawstwa kwantytatywnego[2], judaista. Redagował serię Bibliotheca Judaica[3].
Studiował we Wrocławiu historię i polonistykę. Od 1953 pracował w Instytucie Badań Literackich, gdzie w 1959 uzyskał stopień doktora, w 1991 profesora zwyczajnego. Od roku 1961 był członkiem komitetu redakcyjnego Słownika polszczyzny XVI wieku, od 1965 - Biblioteki Pisarzów Polskich. Od roku 1978 był wykładowcą Uniwersytetu Wrocławskiego[4].
Był wszechstronnym uczonym. Podstawę jego badań stanowiły studia nad dziełami literatury średniowiecznej, w tym Bogurodzicą. Prowadził badania interdyscyplinarne; badał związki między językiem a matematyką, zwłaszcza w dziedzinie stylometrii[5]. Pod koniec życia badał nagrobki na cmentarzach żydowskich[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Prof. dr hab. Jerzy Woronczak, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2012-04-07] .
- ↑ a b Profesor Jerzy Woronczak. [dostęp 2010-06-06]. (pol.).
- ↑ Leszek Pułka: Jerzy Woronczak. Gazeta Wyborcza, 2003-03-11. [dostęp 2010-06-06]. (pol.).
- ↑ Jerzy Woronczak. [dostęp 2010-06-06]. (pol.).
- ↑ Jerzy Woronczak. [dostęp 2010-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-13)]. (pol.).