Jewgienij Gabriłowicz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jewgienij Gabriłowicz

Data i miejsce urodzenia	29 września 1899 Woroneż
Data i miejsce śmierci	5 grudnia 1993 Moskwa
Zawód	scenarzysta, pisarz, dramaturg
Odznaczenia

Jewgienij Iosifowicz (Osipowicz) Gabriłowicz (ros. Евге́ний Ио́сифович (Осипович) Габрило́вич; ur. 17 września^?/29 września 1899 w Woroneżu, zm. 5 grudnia 1993 w Moskwie) – rosyjski pisarz, dramaturg i scenarzysta.

Urodził się w rodzinie żydowskiej. Uczył się w szkole realnej w Woroneżu i później w gimnazjum w Moskwie, następnie studiował na Wydziale Prawnym Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego. W 1921 rozpoczął działalność literacką, w 1934 został członkiem Związku Pisarzy ZSRR^[1]. Podczas wojny ZSRR z Niemcami 1941-1945 był korespondentem wojennym. Pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie^[2].

• 1936: Ostatnia noc
• 1941: Marzenie
• 1943: Dwaj żołnierze
• 1944: Numer 217
• 1953: Odzyskane szczęście
• 1966: Lenin w Polsce
• 1968: Trzeba przejść i przez ogień
• 1981: Lenin w Paryżu

• Medal Sierp i Młot Bohatera Pracy Socjalistycznej (24 października 1979)
• Order Lenina (dwukrotnie – 4 listopada 1967 i 24 października 1979)
• Order Rewolucji Październikowej (1971)
• Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (11 marca 1985)
• Order Czerwonego Sztandaru Pracy (dwukrotnie - 14 kwietnia 1944 i 12 stycznia 1960)
• Order Wojny Ojczyźnianej II klasy (28 sierpnia 1945)
• Nagroda Stalinowska (1943)
• Nagroda Państwowa ZSRR (dwukrotnie – 1967 i 1983)

I inne.

• Jewgienij Gabriłowicz w bazie IMDb (ang.)
• Jewgienij Gabriłowicz w bazie Filmweb