Jimmy Floyd Hasselbaink – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jimmy Floyd Hasselbaink
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Jerrel Floyd Hasselbaink

Data i miejsce urodzenia

27 marca 1972
Paramaribo

Wzrost

183 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1990 Stormvogels Telstar 4 (0)
1990–1993 AZ Alkmaar 46 (5)
1995–1996 Campomaiorense 31 (12)
1996–1997 Boavista FC 29 (20)
1997–1999 Leeds United 69 (34)
1999–2000 Atlético Madryt 34 (24)
2000–2004 Chelsea 136 (70)
2004–2006 Middlesbrough 58 (23)
2006–2007 Charlton Athletic 25 (2)
2007–2008 Cardiff City 36 (7)
W sumie: 468 (197)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1998–2002  Holandia 23 (9)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2013–2014 Royal Antwerp
2014–2015 Burton Albion
2015–2016 Queens Park Rangers
2017–2018 Northampton Town
2021– Burton Albion
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Jerrel Floyd Hasselbaink (ur. 27 marca 1972 w Paramaribo) – holenderski piłkarz, reprezentant kraju, uczestnik mistrzostw świata we Francji (1998), dwukrotny król strzelców Premier League (1999, 2001). Występował na pozycji napastnika. Od lipca 2011 roku pełnił rolę trenera pierwszego zespołu w Nottingham Forest[1]. Od 2021 roku trener Burton Albion.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Początkowo zawodnik Telstar Velsen-IJmuiden oraz AZ Alkmaar. Następnie występował w klubach portugalskich: Campomaiorense i Boaviście. W barwach tego drugiego zespołu w sezonie 1996/1997 strzelił 20 goli i zdobył puchar kraju[2]. W latach 1997–1999 był graczem Leeds United, w sezonie 1998/1999 zdobył 18 bramek i wraz z Michaelem Owenem oraz Dwightem Yorkiem został królem strzelców Premier League[3].

W sezonie 1999/2000 występował w Atlético Madryt. Stanowił o sile ofensywnej hiszpańskiego zespołu – z dorobkiem 24 goli zajął drugie miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców Primera División[4]. Ponadto zagrał w przegranym 1:2 finale Pucharu Króla z Espanyolem, w którym w 90 minucie zdobył honorową bramkę dla swojej drużyny[5].

W 2000 roku przeszedł do Chelsea za 15 milionów funtów[6]. W nowym zespole zadebiutował 13 sierpnia w meczu z Manchesterem United o Tarczę Wspólnoty, w którym zdobył gola, przyczyniając się do zwycięstwa 2:0[7]. W sezonie 2000/2001 strzelił w rozgrywkach ligowych 23 bramki (m.in. zdobył cztery gole w spotkaniu z Coventry City[8]) i po raz drugi, tym razem już samodzielnie, został królem strzelców Premier League[3]. W latach 2000–2004 rozegrał w Chelsea łącznie 177 meczów, w których zdobył 87 goli[9].

W 2004 roku przeszedł do Middlesbrough, z którym w sezonie 2005/2006 dotarł do finału Pucharu UEFA (wystąpił w nim przez pełne 90 minut)[10]. Następnie reprezentował barwy Charltonu Athletic[6]. Karierę piłkarską zakończył w Cardiff City, a w swoim ostatnim sezonie występów (2007/2008) rozegrał 44 mecze i strzelił 9 goli[11].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Jest jednym z kilkunastu piłkarzy, którzy urodzili się w Paramaribo, a następnie występowali w reprezentacji Holandii[12]. W kadrze zadebiutował 27 maja 1998 roku w meczu z Kamerunem, natomiast pierwszego gola strzelił w swoim następnym występie – 1 czerwca zdobył bramkę w pojedynku z Paragwajem, przyczyniając się do zwycięstwa 5:1[13]. Również w 1998 uczestniczył w mistrzostwach świata we Francji. W turnieju tym pełnił rolę rezerwowego – zagrał w meczach grupowych: z Belgią oraz z Meksykiem, zaś Holendrzy zajęli czwarte miejsce[14].

W 2001 roku wystąpił w sześciu meczach eliminacji do mistrzostw świata w Korei i Japonii (2002), w których strzelił trzy gole[14]. W 2002 zagrał w dwóch spotkaniach kwalifikacji do mistrzostw Europy w Portugalii (2004) i zdobył jedną bramkę[13]. Po raz ostatni w barwach narodowych wystąpił 20 listopada 2002 w pojedynku z Niemcami, w którym strzelił gola, przyczyniając się do zwycięstwa 3:1[13].

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

28 maja 2013 roku został trenerem Royal Antwerp[15].

13 listopada 2014 roku został trenerem Burton Albion[16].

4 grudnia 2015 roku został trenerem Queens Park Rangers F.C.[16]

4 września 2017 roku został trenerem Northampton[16].

1 stycznia 2021 roku ponownie został trenerem Royal Antwerp[16].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Jimmy’s Joy At Reunion. nottinghamforest.co.uk. [dostęp 2011-10-01]. (ang.).
  2. ↑ Portugal 1996/97. rsssf.com. [dostęp 2011-10-01]. (ang.).
  3. ↑ a b Premier League & Football League Div 1 Leading Goalscorers 1993–2004. rsssf.com. [dostęp 2011-10-01]. (ang.).
  4. ↑ Spain 1999/2000 (Top Three Levels). rsssf.com. [dostęp 2011-10-01]. (ang.).
  5. ↑ Spain Cups 1999/2000. rsssf.com. [dostęp 2011-10-01]. (ang.).
  6. ↑ a b Addicks seal deal for Hasselbaink. news.bbc.co.uk. [dostęp 2011-10-01]. (ang.).
  7. ↑ Keane sees red as Chelsea triumph. news.bbc.co.uk. [dostęp 2011-10-01]. (ang.).
  8. ↑ Chelsea hammer sorry Coventry. news.bbc.co.uk. [dostęp 2011-10-01]. (ang.).
  9. ↑ Jimmy Floyd HASSELBAINK. chelseafc.com. [dostęp 2011-10-01]. (ang.).
  10. ↑ UEFA Cup 2005/06 Details. rsssf.com. [dostęp 2011-10-01]. (ang.).
  11. ↑ Taylor upbeat over avoiding court. news.bbc.co.uk. [dostęp 2011-10-01]. (ang.).
  12. ↑ Oranje Players born in Surinam. rsssf.com. [dostęp 2011-10-01]. (ang.).
  13. ↑ a b c Jerrel „Jimmy” Floyd Hasselbaink – International Appearances. rsssf.com. [dostęp 2011-10-01]. (ang.).
  14. ↑ a b Jimmy Floyd HASSELBAINK. fifa.com. [dostęp 2011-10-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (28 lipca 2011)]. (ang.).
  15. ↑ Jimmy Floyd Hasselbaink named manager of Royal Antwerp. The Guardian, 2013-05-29. [dostęp 2013-05-29]. (ang.).
  16. ↑ a b c d Jimmy Floyd Hasselbaink, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [dostęp 2021-06-08].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
skład Queens Park Rangers F.C.
  • Aktualny na dzień 16 marca 2022
Skład reprezentacji Holandii – Mundial 1998

Holandia

Królowie Strzelców Premier League
1993–2000
2001–2010
2011–2020
od 2021
Trenerzy Royal Antwerp FC
Trenerzy Queens Park Rangers F.C.
  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r tymczasowo
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jimmy_Floyd_Hasselbaink&oldid=73963795”