Joaquín Lluch y Garriga – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	12 grudnia 1858
Konsekrator	Florencio Llorente y Montón
Współkonsekratorzy	Antonio Palau y Térmens; Juan José Castañer y Rivas
Konsekrowani biskupi
Tomás Costa y Fornaguera	1876
Marcelo Spínola y Maestre	1881
Współkonsekrowani biskupi
Victoriano Guisasola y Rodríguez	1875
Juan Antonio Puig y Montserrat	1875
Ramón Fernández y Lafita	1875
Narciso Martínez Izquierdo	1875
Isidoro Valls y Pascual	1876
Pedro Nolasco Colomer y Mestres	1876

Joaquín Lluch y Garriga
	Kardynał prezbiter
	In fide et lenitate
	In fide et lenitate
Kraj działania	Hiszpania
Data i miejsce urodzenia	22 lutego 1816 ; Manresa
Data i miejsce śmierci	24 września 1882 ; Sewilla
	Arcybiskup Sewilli
Okres sprawowania	1877–1882
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	karmelici
Prezbiterat	1838
Nominacja biskupia	22 września 1858; biskup Wysp Kanaryjskich
Sakra biskupia	12 grudnia 1858
Kreacja kardynalska	27 marca 1882; Leon XIII
	Multimedia w Wikimedia Commons

Joaquín Lluch y Garriga (ur. 22 lutego 1816 w Manresie, zm. 23 września 1882 w Sewilli) – hiszpański duchowny katolicki, kardynał, arcybiskup Sewilli, karmelita.

Życiorys

22 września 1858 został wybrany biskupem Wysp Kanaryjskich. 12 grudnia 1858 przyjął sakrę z rąk biskupa Florentino Llorente Montóna (współkonsekratorami byli biskupi Antonio Palau Termes i Juan Castanyer Rivas). 13 marca 1868 przeszedł na biskupstwo Salamanki. 16 stycznia 1874 przeniósł się na biskupstwo Barcelony. W latach 1859–1877 był jednocześnie administratorem apostolskim diecezji San Cristóbal de La Laguna. 2 czerwca 1877 objął stolicę metropolitalną Sewilli, na której pozostał już do śmierci. 27 marca 1882 Leon XIII wyniósł go do godności kardynała prezbitera.

Uczestniczył w obradach Soboru watykańskiego I.