John Campbell (polityk z Kalifornii) – Wikipedia, wolna encyklopedia

John Campbell
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 lipca 1955
Los Angeles

Członek Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych z Kalifornii (z 48. okręgu)
Okres

od 6 grudnia 2005
do 3 stycznia 2013

Przynależność polityczna

Partia Republikańska

Poprzednik

Christopher Cox

Następca

Dana Rohrabacher

Członek Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych z Kalifornii (z 45. okręgu)
Okres

od 3 stycznia 2013
do 3 stycznia 2015

Przynależność polityczna

Partia Republikańska

Poprzednik

Mary Bono

Następca

Mimi Walters

John Bayard Taylor Campbell III (ur. 19 lipca 1955 w Los Angeles[1]) – amerykański polityk, członek Partii Republikańskiej, były członek Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych.

Działalność polityczna

[edytuj | edytuj kod]

Od 2000 do 2004 zasiadał w Zgromadzeniu Stanowym Kalifornii, a od 2004 do 2005 w Senacie Stanu Kalifornia. W latach 2005–2013 był przedstawicielem 48. okręgu wyborczego w stanie Kalifornia do Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych, od 2013 do 2015 reprezentował 45. okręg[1].

Na przestrzeni dekady swojej działalności w Izbie zasiadał w takich komisjach jak Komisja Budżetowa, Komisja ds. Usług Finansowych oraz Kongresowa Komisja Gospodarcza[2].

W głosowaniu z dnia 13 lipca 2006 roku Campbell był jednym z 33 członków Izby Reprezentantów sprzeciwiających się odnowieniu Voting Rights Act, który zabraniał dyskryminacji wyborców ze względu na kolor skóry i de facto ostatecznie nadał w 1965 roku prawa wyborcze osobom czarnoskórym[3].

Pod koniec 2009 roku kilka organizacji pozarządowych zajmujących się monitorowaniem aktywności polityków zarzuciło kongresmenowi przyjęcie 170 tys. dolarów dotacji od dealerów samochodowych na rzecz jego ostatniej kampanii. Campbell w ramach rewanżu miał zaproponować poprawkę do ustawy regulującej branżę automotive, która pozwalałaby na wyłączenie sprzedawców samochodów z obowiązku stosowania się do praw ochrony konsumentów[4].

W grudniu 2010 roku jako jeden z 15 Republikanów głosował za zniesieniem "Don't Ask, Don't Tell", polityki amerykańskich Sił Zbrojnych zabraniającej służby osobom otwarcie homoseksualnym i biseksualnym[5].

Półtora roku później był jednym z dwóch, spośród ogółu 435, członków Izby Reprezentantów, którzy głosowali przeciwko tzw. STOCK Act, czyli legislacji przeciwdziałającej procedurze insider tradingu w Kongresie[6]. Zabraniała ona wykorzystywania przez kongresmenów i innych pracowników rządowych informacji niepublicznych w celu uzyskiwania korzyści majątkowych[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]